పుట:ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము.pdf/322

ద్వితీయాశ్వాసము

89

చ.⁠

నిలిచి (యొకింతసేపు రమణీమణిఁ గాంచి) ముదంబు విస్మయం బలమి మనంబుతోఁ బెనఁగ నంగమునం బులకాంకురచ్ఛటల్ నెలకొనఁ దోన ఘర్మమును నిండఁగ నన్యములైనచేష్టితం బుల సడలించి చిత్రకృతమూర్తియొ నాఁ గనుపట్టె నెట్టనన్.

⁠ 155

శా.⁠

(కామాంధుడయి) విప్రసూనుఁడు మహోత్కంఠాతిరేకంబుతో రామారత్నము పాటవెంబడినె సంరంభంబుతోఁ జంద్రభృ ద్ధామం బప్పుడు చొచ్చి కాంచె నచటన్ దారుణ్యలక్ష్మీ(లతా రామంబున్ నళి)నాక్షి ప్రేక్షణసుధారాశిన్ రసావల్లభా!

⁠ 156

ఉ.⁠

తారలలోని చంద్రకళ తమ్ములలోని మరాళి మల్లికా వారములోని గంధఫలి వట్రువముత్తెపుఁబేరులోని వి స్ఫారమణీశ(లాకయన వారల)లోపల నున్నకన్నియన్ గోరి నుతించె భూసురుఁడు గొబ్బునఁ జిత్తము తత్తఱింపఁగన్.

⁠ 157

క.⁠

సానికుమారి యగు న మ్మానినిఁ బ్రియమాని నిశితమన్మథశరముల్ మైనాట నాటఁ జూచె మ హానందరసాబ్ధి నోలలాడుచు నతఁడున్.

⁠ 158

సీ.⁠

చీఁకటిగొనఁబోలు చికురవల్లరులలో         గనుపట్టుచిమ్మచీఁకటులు వొదవ జడనుగాఁబోలు నుజ్జ్వలచారువదనేందు         మండలామృతపూరమగ్న మగుచు ఇఱుకునఁ బడఁబోలు మెఱుగారు పాలిండ్ల         దోయిసందు కరంబు దూరఁ బాఱి అడుగుఁ జేరఁగఁబోలు నత్యంతగంభీర         నాభీసరస్సీమ నాడఁజొచ్చి

⁠