పుట:ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము.pdf/312

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

ద్వితీయాశ్వాసము

79


గాఁ గాంచిన తండ్రియుఁ దల్లియు నెవ్వ, రేమి నెపంబున వాఁడు కులాచారదూరుం డయ్యెఁ గడపట నెట్లు కాశీలోన మేను దొఱంగి గంగాధరు కారుణ్యంబునఁ గృతార్థుఁడయ్యె నీయర్థంబుఁ దేటతెల్లంబు సేసి నన్నుఁ జరితార్థుఁ జేయవే యనుడుఁ దపోధనాగ్రణి యశోధనాగ్రణిం గూర్చి కూర్చిన నెయ్యంబున నిట్లనియె.

111


మ.

ఇలకుం గుంతలపుష్పదామ మన శ్రీ నింపారి సొంపొందు కుం
తలదేశంబున రత్నగర్భపురికిన్ నాథుండు గంభీరని
శ్చలతేజోనిధి చంద్రకేతుఁ డరివీక్షాధూమకేతుండు త
మ్ముల చుట్టంబగు వేల్పు వంగడమునన్ బుట్టెన్ మహీవల్లభా!

112


ఉ.

ఆదిమభిల్లు మంచుమల యల్లుఁ బయోరుహనాభ భల్లుఁ గా
కోదరరాజకుండలసముజ్జ్వలగల్లు భజించి మించునా
భూదయితావతంస మణిప్రోల మహీసురుఁ డొక్కఁ డొప్పు వి
ద్యాదివిషద్గురుండు మహిమాఢ్యుఁడు ధీనిధినామధేయుఁడై.

113


సీ.

చతురాగమంబులు సకలశాస్త్రంబులు
        నామూలచూడ మౌనట్లు తెలిసి
భక్తిసంపదయు నాసక్తియుఁ గల్గిన
        శిష్యుల కవియెల్లఁ జెప్ప నేర్చి
యరయ జ్యోతిప్టోమ మాదిగాఁగల సప్త
        తంతువు లన్నియుఁ దగ నొనర్చి
వేదాంతవిద్యావివేకం[బు గూర్చుచు
        నల]తులసోమయాజులుగఁ జేసి


గీ.

తగినవారికి దానంబు దా నొనర్చి
మఱి ప్రతిగ్రహశక్తిపై వెఱవు గలిగి