| ఉ. |
ఎక్కడివారొకో గరుడుఁ డెక్కుడుగాఁ గలవారు వీరపో
యెక్కుడువారు లోకుల కనేకవిభాకరభీకరాకృతుల్
ముక్కుటమూవు రిక్కడకు మ్రొక్కరులై యరుదెంచి రంచుఁ బే
రుక్కున యాదవత్రయరణోద్భటులై చటులైకవిక్రముల్ .
| 37
|
| వ. |
పురారియనుచరాగ్నులు పరాక్రమించు సమయంబున.
| 38
|
| క. |
దానవుఁ డొకఁడు మనోజవు
డానతి విని బాణుచేత నారణము తెఱం
గేను విన వలతుఁ గనుగొను
మా నా కెఱిఁగిం తనుడు సమాలోకించెన్.
| 39
|
| గీ. |
మంటజోదుల కలనఁ గల్మాషకుసుమ
దహనతృషితమహాబలతపను లనఁగ
నుద్భటులు స్వధాకారాశ్రయులు మురారి
తోడఁ దలపడి యేగురుఁ దొలఁగి చనిరి.
| 40
|
కృష్ణుఁడు గిరివ్రజపురరక్షకులగు నగ్నుల గెలుచుట
| క. |
పోరిరి మురారితో రణ
పారంగతు లయి పతంగపటహస్వర్ణాం
గారభ్రాములు స్వాహా
కారాశ్రయు లేవు రనలకాయు లజేయుల్.
| 42
|
| క. |
అహతము లయె జ్యోతిష్టో
మహనిర్భాగములు రెండు [1]మంటలు వపుష
న్స్మహిమ మయి నడవ నడుమను
సహాయుం డయి యంగిరుఁ డనుసంయమి నడచెన్.
| 43
|
| చ. |
అదరముపై నుదగ్రుఁ డగునంగిరసుం గని నెమ్మొగంబునన్
దరహసితంబు చెన్నెనఁగ దానవసూదనుఁ డల్ల నిట్లనున్
|
|
- ↑ మంటల పురుషుల్
