ఉషాకన్య స్వప్నముం గని పరితపించుట
| శా. |
ఆ దైతేయతనూజ నింగి వ[1]డు నాహర్మ్యంబుపై నొక్కనాఁ
డేదిక్కుం జెలిపిండు మెండుకొనఁగా నేకాంతనిద్రారతిన్
మోదింపం గలలోఁ గుమారుఁ డొకఁ డేమో చేసినం దాల్మి పెం
పేదన్ దిగ్గన మేలు కాంచి నయనోదీర్ణాశ్రుసిక్తాస్యయై.
| 82
|
| క. |
ఎలుఁగెత్తి యేడ్చుఁ దనకుం
దొలుసమ[2]రత నిక్కమైన [3]దురపిల్లుఁ గటా
కుల మిటు దూషిత మగునే
చెలులు నగం దనగుణంబుచే నని వగుచున్.
| 83
|
| వ. |
అట్టియెడం చిత్రరేఖ యనుచెలికత్తె పొడచూపి యుషాకన్యకచేతం దద్భీతి
కారణం బెఱింగి యల్లన బుజ్జగించి యక్కాంతతో నిట్లనియె.
| 84
|
| చ. |
నలినదళాక్షి నీవు బలినందనుకూఁతుర విట్టి నిన్ను మొ
క్కలమున నొక్కరుండు దనకౌఁగిటఁ జేర్చునె! యిట్లు కన్ను నీ
రొలుకఁగ వెఱ్ఱివే? వెఱవ [4]కోడక నొంపఁగ వాని కెన్ దలల్
గలవు విచారహీనవయి కంపము నొందకువే తలోదరీ.
| 85
|
| చ. |
గెలిచినవాఁడు నేఁడు రణకేళిఁ బురందరుఁ దద్గజేంద్రమున్
వెలిచినవాఁడు దేవతల వెట్టికిఁ బట్టినవాఁడు ధూర్జటిన్
విలిచినవాఁడు భ క్తిమయవిత్తమునన్ ధర నేకవీరుఁడై
నిలిచినవాఁడు శౌర్యమున నీజనకుండు భయం బిదేటికిన్.
| 87
|
| క. |
ఏయెడ భయమెఱుఁగరు దై
తేయాధిపరక్షితులు సతీ జగతి జనుల్
మీయింట నీకు నవమతి
చేయుదురే యొరులు నిప్పుఁ జెద లంటు నటే.
| 88
|
- ↑ డఁగా
- ↑ రతి
- ↑ దురుపిల్లు
- ↑ కోడకు నెవ్వగదేల యెవ్విధం, గలవు;.... నొంపగ నేరికేన్ తలల్, గలవె.
