పుట:ఉత్తరహరివంశము.pdf/216

చతుర్థాశ్వాసము

161

⁠

ధర నవతరించె లక్ష్మీ శ్వరుఁడు జగన్నాథుఁ డపుడు వార్ష్ణేయుండై.

⁠ 295

వ.⁠

ఆదేవుఁడు గలుగుటంజేసి కౌంతేయురాజసూయంబు నిర్వహించే నట్లు యమున మడువునం బడినహంసుఁడు పొడవడంగుట సకలగంధర్వులు హరినామసంకీర్తనంబున గీతంబు లొనర్చిరి తత్సమయంబున.

⁠ 296

క.⁠

హలధరునితోడ డిభకుఁడు దలపడి పెనఁగునెడ సూర్యతనయాసలిలం బుల మునిగి హంసు డిలిగెం దలఁకున నని పలుకు వినియెఁ దత్రత్యులచేన్.

⁠ 297

మ.⁠

విని వేగంబునం బాఱుతెంచి యమునావేగంబునం బాకశా సనశస్త్రప్రహతిం బయోధిఁ బడు నా శైలంబుచందంబునన్ మునిఁగెన్ వెంట హలాయుధుండు దఱమన్ మోహాంధకారంబులో మునిఁగెం దజ్జల మెల్లఁ దల్లడపడ న్ముప్పెట్టు వెట్టెన్ వడిన్.

⁠ 298

వ.⁠

ఇట్లు డిభకుఁడు యమునాజలంబుల మునింగిన హంసుం గానక యిట్లని విలాపించు.

⁠ 299

సీ.⁠

నాయెల్లినీడన నరలోక మేలుదు                  ననులావు వఱితిపా లయ్యె నన్న! దేవేంద్రునకు నైనఁ దేఱిచూడఁగరాని                  గౌరవోన్నతి నీటఁ గలసె నన్న! పార్వతీపతిచేతఁ బడిసినదివ్యాస్త్ర                  భూరిసంపద వెల్లిఁ బోయె నన్న! వలరాజునకు నైన వర్ణింపఁ గాఁ దగు                  తనువిలాసం బేఱు గొనియె నన్న!

⁠

తే.⁠

యన్న! నీయట్టియన్న న న్ననుదినంబు గారవింపఁగ నుండ నే కరుదుఁ నన్న నింకఁ జాల నెవ్వగలచే నిచట నిలువ నాకు నేల నీ[1]తోడిదే లోక మన్న!

⁠ 300

1. లోక మగుదు నన్న