క. |
నావుడు దుగుణము సూ యిది
తీవంచన [1]యోడెఁ దప్పితే సరి యే యే
మీ వెఱవకు మన[2]రొ ప్రజం
బోవుఁ జుమీ పలకవ్రాయి పొదపొదఁ డనినన్.
| 139
|
వ. |
వార లన్నారాయణదేవుండు నెత్తంబు తమకంబునం దత్తఱంపు
నొడువులఁ గలయం దమకు నుత్తరం బిచ్చిన పలుకులం బురుషోత్తముని చిత్తంబు
దమమీఁద లేదని విచారించి విన్నపం బవధారు దేవా యనుటయు నయ్యదు
కులాంబుధిసుధాకరుండు సకలకళాకుశలుండు గావున నత్తఱి సత్యభామ
పాసికలు దాలించి వైచిన.
| 140
|
గీ. |
దాయ మెత్తనో యీసారే దాఁక నీక
కట్టి గెలిచెద నిదే పాసి కల[3]నిదయ్య
ముల బటాబూర మిందేమి ముట్టఁ గలదొ
పొంది వచ్చిన వ్రాలకుఁ బోవుఁ గాక.
| 141
|
క. |
నావుడు సంతోషించిరి
సావాసులు వీరవచనచతురత సత్యా
దేవియు నెత్తవుమాటలు
గా విని తెలిసికొని మెచ్చెఁ గంసారాతిన్.
| 142
|
శ్రీకృష్ణుఁడు కృత్యపైఁ జక్రముఁ బంపుట
మ. |
మతి నొక్కింతయు సంచలింపక నిలింపత్రాణపారీణుఁ డ
చ్యుతుఁ డాకృత్య కకృత్యకారిణికి ప్రాప్తిగాఁ బంచె ని
ర్గతబాష్పోదకదానధారరిపురాట్కాసార[4]విస్తారసం
తతపూరస్థిరమానమీనహరణాంతర్నక్రముం జక్రమున్.
| 143
|
వ. |
అదియును శతకోటిశతకోటిసన్నిభంబై చిత్రభానుచిత్రభానుభావం
బై సహస్రకిరణసహస్రకిరణనిపుణం బై సహస్రారుణమండలమధ్యదేవతా
వివిధాయుధవిహరణవిద్యుల్లతికావిలాసం బై జపాక్షనిక్షప్తరక్షారక్షణం
|
|
- ↑ యొడ్డిత
- ↑ రోపో
- ↑ నువచ్చి పట్టెవో భూత మిందేమి పుట్టఁగలదొ
- ↑ ధీసార