పుట:ఉత్తరహరివంశము.pdf/130

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

ద్వితీయాశ్వాసము

75


శ్రీకరంబు నిశ్శ్రేయససిద్ధి నిగమ
సారము తపఃఫలంబు నిశ్చలపదంబు.

216


వ.

అని యద్దేవుని నుద్దేశించి.

217


సీ.

ప్రణుతింతు నో న్నమో భగవతే వాసుదే
                 వాయ నమో భక్తవత్సలాయ
సూర్యాత్మనే నమ స్సోమాత్మనే నమః
                 ప్రణవాత్మనే నమో బ్రహ్మణే న
మో రుద్రనామ్నే విమోనష్ణవే నమో
                 మూలప్రకృతయే నమో వసుంధ
రాదిభూతగణానుహారిభాసే నమో
                 మాయామయాయ నమ స్సహస్ర


తే.

బాహునేత్రశిరఃపాదవస్తయే న
మో వషట్స్వధాస్వాహాత్మమూర్తయే న
మః స్వభావశుద్ధాయ నమః ప్రహరణ
ధారిణే నమో యనుచు నుదాహరింతు.

218


గీ.

అద్యబీజాయ విశ్వకర్త్రే౽క్షరాయ
నిర్గుణాయ గుణాత్మనే నిర్మలాయ
హరిహరాత్మనే ప్రవరదివ్యాయ యజ్ఞ
సూకరాయ నమో యనుచు న్నుతింతు.

219


క.

అని వినుతించి మహేశుఁడు
మునులు వినఁగ నిది పురాణముఖ్యస్తోత్రం
బనవరతముఁ జదివిన వ్రా
సిన విన్నను సకలకార్యసిద్ధి ఘటించున్.

220


మ.

అనుచుఁ బారిషదాంబికాసహితుఁడై యంతర్హితుండై త్రిలో
చనుఁ డేఁగెం దదనంతరఁబ సుమనస్సంఘంబు గోవిందు వం
దనవూర్వంబుగ వీడుకొన్న మును లత్యానందులై యిచ్చలున్
జనిరా కృష్ణుఁడుఁ దార్క్ష్యు నెక్కి మగిడెం జక్రాదిసన్నదుఁడై.

221