పుట:ఆముక్తమాల్యద.pdf/183

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


పాటు లేనగవున నడంచి మఱి మొఱంగ ననువుపడక యందంబు గూడుకొని
వారి కిట్లనియె.

71


తే.

'నాఁడు మన మున్న నెట్లొ పూఁబోఁడులార,'
యనిన, వారలు మగుడ నా యమకు ననిరి
'యింతి, నాఁ డుండ కెందుఁ బోయితివి నీ?' వ
టన్న నచ్చెరువడి వారి కతివ పలికె.

72


తే.

'సకియలార, త్రైకాలికజ్ఞానవంతు
లైన ఋషులట్ల పలికెద, రంత యెఱుక
యెదఁ గలిగెనేని యెఱిఁగింపుఁ, డేను మొదలు
నెవ్వతె' మున్న; మఱి వార లిట్టు లనిరి.

73


మ.

“దివిజద్రుప్రసవంబుఁ గాంచిన సపత్నిం జూచి, చూ పోవ కిం
తవుజిల్గుంబని యంత సేసి, మది నీర్ష్యాక్రోధము ల్సందడిం
ప, విరిం బోక, ద్రుమంబు కైకొని, పతి న్మందన్న మ్రా నెల్లఁ దే
నవధిం బెట్టిన సత్య నీ వహహ; కావా భామినీ!" నావుడున్.

74


వ.

గ్రక్కునం బ్రత్యుత్పన్నవిజ్ఞానయై, గృహదీపికారోపణంబునం గృహగతపదా
ర్థంబు లొక్కమాటె దృగ్గోచరంబు లగునట్లు, జన్మాంతరంబున నయ్యనంతుని
తోడి క్రీడాప్రపంచంబు సద్యస్సమనుభూతం బైన తెఱంగునం దోఁచిన.

75


ఉ.

వాలిక కన్నులం బొడము వారి సకజ్జల మాశ్రితశ్రవో
గోళక మై తదంతికపుఁ గుంతలవల్లికిఁ దల్లితోడుగా
మైలవలి న్నన ల్నిగుడు మైఁబులక ల్నిగుడన్ శ్లథాంగియై
సోలినఁ జూచి డెందములు సుఱ్ఱన హాయని బోటు లర్మిలిన్.

76


ఉ.

ఎంతకుఁ దెచ్చెనే సరసిజేక్షణ చెయ్దము; లిందుమీఁద జ
న్మాంతరవర్తనంబు హృదయంబున కిత్తఱి నెచ్చరించి గో
రంతలు గొండలంత లగు నట్లుగఁ జేసితి, మంచుఁ గూపికో
ద్వాంతసతాళవృంతమృదువాతహిమాంబుకణాళిఁ దేర్చినన్.

77


క.

తెలిసి కను దెఱచి వెండియు
జలజేక్షణ తన్ముకుందచరణస్మృతిని