|
బిద్ధౌత్థత్య మగా ల్లయం హి కుధియా మిత్యున్నదత్ కిన్నరం
బధ్ధీరాగ్రణి గెల్పుటుత్సవమునం దయ్యెన్ నభం బంతయున్.
| 6
|
సీ. |
సెలవులు నాకుచు వెలియరుంగులు సూడ
కరిగి పాదూవాహు నరయువారు;
తమమ్రోల నుండునందలముఁ గానక దాఁటి
పేరెలుం గిడి బెస్తఁ జీరువారు;
నగరు వెల్వడుదాకఁ దెగి పోయి మఱి నిల్చి
తోడివిద్వాంసులఁ గూడువారు;
నెదురైన తమవాని గృహకృత్య మడిగి వాఁ
డనునవి తప్ప నూకొనెడివారు;
|
|
తే. |
'వాద మేమాయె?' నన్న, 'భూవరునిపక్ష
పాత మాదాసరికిఁ గల్గి బ్రతికె, ' ననెడు
వారు; 'నౌ లెం, డిటు విమర్శ దూరమైన
వాకిట వసించు నెవ్వఁ?' డన్వారు నగుచు.
| 7
|
తే. |
కలిసి యొకకొంతసేపు శృంగాటకముల
నగరిదెసఁ జూచుచునె మంతనంబులాడి,
చనిరి విద్వాంను లిండ్ల, కజ్జనవిభుండు
రూఢి కతని మహాగజారూఢుఁ జేసి.
| 8
|
మ. |
'పురి యేఁగించి తదీయ మైననగరంబుం జేర్పుఁ' డంచు న్వడిన్
దొరలన్ రాజకుమారులన్ బనుపఁగాఁ, దూర్యస్వనంబు ల్నిరం
తరవందిస్తుతులుం, గజేంద్రహయఘంటావారకాంతాంఘ్రినూ
పురము ల్మ్రోయఁగఁ, గొల్చి వా రిరుగడం బో మార్గమధ్యంబునన్.
| 9
|
విష్ణుచిత్తునకు భగవంతుఁడు సాక్షాత్కరించుట
ఉ. |
ఇంగిలికంబునం దడిపి యెత్తుకసీసపు రెంటెమో యనన్
నింగి గరుత్పరంపరల నిగ్గున లేఁదొగ రెక్కె; నంత వీ
చెం గలశాబ్ధిమీఁగడల జి డ్డెఱిఁగించెడు కమ్మగాడ్పు; నిం
డెం గడు మ్రోఁత; పెన్దిరువడిం గని రా ఖగరాజు మూఁపునన్.
| 10
|