ఇందుకు లక్ష్యము, సాహిత్యరత్నాకరమున—
| |
“అద్యగ్నిరుద్ర గ్రహనేత్ర వేదరనిర్దిశర్తుర్వసుషోడ శాశ్చ,
మన్వంతరౌ బాణతురంగవాసరాస్త్రయోదశస్యుః పదవర్ణమాహుః.”
| 265
|
లక్షణదీపిక—
| మ. |
మొదటన్ మూఁడిట రుద్రులన్ నిధికరాంభోరాసులన్ బంగజా
ప్తదిశారిద్విపరాణ్మనుప్రభృతులన్ బాణాద్రిఘస్రంబులన్
బదుమూఁటన్ గవి యేఁబదక్షరము లొప్పన్ వ్రాసి తా వ్రాసిన
ట్లది భావింపఁగ సిద్ధసాధ్యకసుసిద్ధారుల్ తగన్ శ్రీహరీ!
| 266
|
| సీ. |
చదురమై పదియాఱుచౌకపుటిండుల యదియె షోడశచక్ర మందులోన
మొదలింట మూఁటను బదునొకంటను దొమ్మిదింట రెంటను నాలుగింటఁ బదియు
రెంటఁ బదింట నాఱింట నెనిమిదింట నలిఁ బదాఱిటఁ బదునాలుగింట
నేనవతావున నేడింటను బదియేనింటను బదుమూఁట నెనసి వెలయు
|
|
| తే. |
నక్షరంబులు గృహముల నైదుపదులు, నిలిపి పతికోష్ఠమున నుండి వలయముగను
సిద్ధసాధ్యసుసిద్ధారిచింతనంబు, వెలయఁ గావించి రిపులిపు ల్విడువవలయు.
| 267
|
| వ. |
అని కవిగజాంకుశమున నున్నదిగనుక నీషోడశ చక్ర మీక్రమంబున విమర్శించు
కొనునది.
| 268
|
