పుట:ఆంధ్రకామందకము (జక్కరాజు వేంకటకవి).pdf/33

⁠

నగుఁ గడు బల్మినైన వినయంబుసుమీ నయసిద్ధి యందుఁ దా మిగులఁ బ్రధానమై వెలసి మించు వహించు నుదంచితస్థితిన్.

⁠ 59

ఉ.⁠

ఈగతి నీతిరీతిఁ దగి యెల్లపుడున్ వినయంబుతోఁ గడున్ ధీగరిమం జెలంగు జగతీపతి దా నరదేవసేవితం బై గణనీయ మున్నతమునై తగు శ్రీయుతమౌ పదంబు ను ద్యోగము మించఁగాంచును మహోన్నతమేరుశిఖాగ్రముంబలెన్.

⁠ 60

గీ.⁠

అధికుఁడైన వినయ మందకుండినఁ దన పగఱచేతఁ జిక్కుపడుచు నుండు నల్పుఁడైన వినయ మందియుండినఁ దన పగఱఁ గదిమి చిక్కుపఱిచి గెలుచు.

⁠ 61

చ.⁠

జనులకుఁ గొల్వఁగాఁ దగును జాలఁగ రాజు వినీతుఁడైనచో వినయమె భూషణంబు పృథివీపతికిన్ వినయంబుఁ జెంది మె ల్లని కరచర్య దానము విలాసము గల్గిన భద్రమూర్తియై తనరు గజేంద్రుచందమునఁ దాఁ జెలువొందు నరేంద్రుఁ డున్నతిన్.

⁠ 62

ఉ.⁠

నీతియు విద్య గల్గు ధరణీపతికిన్ వినయంబు భూషణం బై తగు నందువల్లఁ బ్రజ లందరు చేరుదు రందుచే రిపుల్ భీతిలి కొల్వఁజొత్తు రరిభీకరుఁడై తగెనేని సర్వధా త్రీతల మేలు నేలుటలఁ దేజము సంపద కీర్తి చెల్వగున్.

⁠ 63

శా.⁠

శ్రీమద్రామకృపాకటాక్షకలితశ్రీయుక్త యుక్తక్రియో ద్దామాచారవిశేష శేషవిలసద్భాషాసుదాధార ధా రామంజుక్రమఘోటికాఖురపుటప్రక్షుణ్ణవిద్వేషవ ద్భూమీనాయకలోక లోకవినుతాంభోజాప్తవంశాగ్రణీ.

⁠ 64