పుట:ఆంధ్రకామందకము (జక్కరాజు వేంకటకవి).pdf/140

చ.⁠

చల మెడలించి భూవిభుఁడు శక్య మశక్యమునౌ పనుల్ గడుం జెలఁగెడిబుద్ధిచే నెఱిఁగి చేసిన మే లగు నట్లు గానిచో నలవునఁ గొండ డీకొనిన యమ్మదదంతికి దంతభంగమౌ పొలుపున హాస్యరీతులను బొందక యెందు శుభంబుఁ జెందునే.

⁠ 12

క.⁠

తొడరి యశక్యపుఁబనికై బడలినచోఁ గీడ కాక ఫల మొందునె యె య్యెడ విన్ను సవిఁ గొనంగాఁ గడఁగెడి పెనువెఱ్ఱికందు కడిఁ గొనఁగలదే.

⁠ 13

ఆ.⁠

మిడుత యగ్నిలోనఁ బడునటు నాశంబు వచ్చుపనులఁ బూన వలవ దెపుడు తగినపనులె పూనఁదగు నగ్నిలోఁబడు మిడుత కేమి కలదు చెడుటకంటె.

⁠ 14

క.⁠

ఇలలో దుర్లభమగుపని బలియుఁడు మోహమునుఁ జెంది పదరిన నందున్ గలిగినయాపద లతనిం గలకాలముఁ దాప మొందఁగాఁ జేయుఁ దుదిన్.

⁠ 15

క.⁠

అనుపమమతిచే సిరులను జనపతి దా నాక్రమింపఁ జను నేర్పున మె ట్టనువుగ మెట్టెడునాతఁడు ఘనమగుగిరిశిఖర మెక్కుకైవడి మెఱయున్.

⁠ 16

ఉ.⁠

అందగ దుర్లభం బగుచు నందఱు మ్రొక్కులు మ్రొక్క నిక్కి పెం పొందినయట్టిరాచఱిక మొక్కడ నించుక దుష్టవర్తనం జెందినయేని నాశనముఁ జెందడె యెం దపచార మింత దాఁ జెందినబ్రాహ్మణత్వము గృశింపుచు నిందల నొందుకైవడిన్.

⁠ 17