రేకు: 0020-01 ఆహిరి సం: 01-119 తిరుపతి క్షేత్రం
| పల్లవి : |
తోరణములే దోవెల్లా
మూరట బారట ముంచినలతల
|
|
| చ. 1: |
కూరిమిమటములు గోపురంబులును
తేరుపడగెలే తెరువెల్లా
కోరినపండ్లు గురిసేటితరువులు
తోరములైనవెదురుజొంపములు
|
|
| చ. 2: |
ఆటలుఁ దిరుపులు నందపుటురువులు
పాటలు వనవైభవమెల్లా
కూటువ నెమళ్ళ కోవిల గుంపుల
పేటలఁ దేటలపెనుఁగూటములు
|
|
| చ. 3: |
వింజామరలును విసనకఱ్ఱలును
గొంజెగొడుగిలే కొండెల్లా
అంజనగిరిరాయఁడు వేంకటపతి
సంజీవని పరుషల కొదవఁగను
|
|
రేకు: 0020-02 మాళవి సం: 01-120 హనుమ
| పల్లవి : |
బాపు దైవమా మా పాలిభవమా
తీపు రాకాసినెత్తురు దీం దోందోం దోందోం దోందోం
|
|
| చ. 1: |
కాలనేమిపునుకిది కంచువలె లెస్స వాఁగీ
తాళమొత్తరే తత్త తత తత్తత్త
కాలమెల్ల మాభూతగణమెల్ల వీఁడె కాచె
నేలఁబడి నేఁడును ధీం ధీం ధీం ధీం ధీం ధీం ధీం
|
|
| చ. 2: |
పగగొని మానక పచ్చి నెత్తు రెప్పుడును
తెగి కొనుఁ దానె తిత్తి తిత్తి తిత్తితి
తగుమహోదరువీఁపు దణధణమని వాఁగీ
బిగీ -యుంచరే తోలు బింభిం బింభిం బింభింభిం
|
|
| చ. 3: |
మురదనుజుని పెద్దమొదలియెముకఁ దీసి
తురులూదరే తుత్తు తుత్తు తుత్తుత్తు
తిరువేంకటగిరిదేవుఁడు గెలిచిన స-
మరమునను మమ్మ మమ్మ మమ్మ మమ్మమ
|
|
రేకు: 0020-03 భూపాళం సం: 01-121 వేంకటగానం
| పల్లవి : |
వాడె వేంకటేశుఁడనే వాఁడె వీఁడు
వాఁడి చుట్టుఁ గైదువ వలచేతివాఁడు
|
|
| చ. 1: |
కారిమారసుతుని చక్కని మాటలకుఁ జొక్కి
చూరగా వేదాలగుట్టు చూపినవాఁడు
తీరని వేడుకతో తిరుమంగయాళువారి
ఆరడి ముచ్చిమి కూటి కాసపడ్డవాఁడు
|
|
| చ. 2: |
పెరియాళువారి బిడ్డ పిసికి పైవేసిన
విరుల దండల మెడవేసినవాఁడు
తరుణి చేయి వేసిన దగ్గరి బుజము చూఁచి
పరవశమై చొక్కి పాయలేని వాఁడు
|
|
| చ. 3: |
పామరులఁ దనమీద పాటలెల్లాఁ బాడుమంటా
భూమికెల్లా నోర నూరి పోసినవాఁడు
మామకూఁతురలమేలుమంగ నాచారియుఁ దాను
గీముగానే వేంకటగిరి నుండేవాఁడు
|
|
రేకు: 0020-04 ఆహిరి సం: 01-122 కృష్ణ
| పల్లవి : |
అంటఁబారి పట్టుకోరె అమ్మలాల యిదె
వెంటఁబారనీదు నన్ను వెడమాయతురుము
|
|
| చ. 1: |
కాఁగెడు పెరుగుచాడె కవ్వముతోఁ బొడిచి
లేఁగలఁ దోలుకొని అలిగిపోయీని
రాఁగతనమున వాఁడె రాతిరి నారగించఁడు
ఆఁగి నన్నుఁ గూడడిగె నయ్యో ఇందాఁకను
|
|
| చ. 2: |
కొలఁదిగాని పెరుగు కొసరికొసరి పోరి
కలవూరుఁ గాయలెల్లఁ గలఁచిపెట్టె
పలుకఁడు చేతిచట్టి పారవేసి పోయీనదె
చెలఁగుచు మూఁటగట్టెఁ జెల్లఁబో యిందాఁకను
|
|
| చ. 3: |
మట్టుపడ కిటు నూరుమారులైనా నారగించు
ఇట్టె యిందరిలోని నాన్నాళ్ళును
వెట్టికి నాకొరకుఁగా వేంకటేశుఁ డారగించె
యెట్టు నేఁ డాఁకట ధరియించెనో యిందాఁకను
|
|
రేకు: 0020-05 భూపాళం సం: 01-123 వైరాగ్య చింత
| పల్లవి : |
ఏమో తెలిసెఁగాని యీజీవుఁడు
నేమంపు నెరవిద్య నేరఁడాయ
|
|
| చ. 1: |
కపటాలె నేరిచెఁగానీ జీవుఁడు
యెపుడైనా నిజసుఖ మెఱఁగఁడాయ
కవురులే చవిగొనెఁగానీ జీవుఁడు
అపరిమితామృత మానఁడాయ
|
|
| చ. 2: |
కడలనే తిరిగీఁగానీ జీవుఁడు
నడుము మొదలుఁ జూచి నడవఁడాయ
కడుపుకూటికే పోయీఁగానీ జీవుఁడు
చెడని జీతముపొంతఁ జేరఁడాయ
|
|
| చ. 3: |
కనియుఁ గానకపోయఁగానీ జీవుఁడు
దినము వేంకటపతిఁ దెలియఁడాయ
కనుమాయలనె చొక్కెఁగానీ జీవుఁడు
తనియ నిట్టే మంచిదరిఁ జేరఁడాయ
|
|
రేకు: 0020-06 సామంతం సం: 01-124 అధ్యాత్మ
| పల్లవి : |
తనదీఁగాక యిందరిదీఁగాక
తనువెల్ల బయలై దరిచేరదు
|
|
| చ. 1: |
కడుపూ నిండదు కన్నూఁ దనియదు
కడఁగి లోనియాఁకలియుఁ బోదు
సడిఁబడి కుడిచినకుడుపెల్ల నినుము
గుడిచిన నీరై కొల్లఁబోయె
|
|
| చ. 2: |
చవియూఁ దీరదు చలమూఁ బాయదు
లవలేశమైన నొల్లకపోదు
చివచివ నోటికడవలోనినీరై
కవకవ నవియుచుఁ గారీని
|
|
| చ. 3: |
అలపూఁ దోఁపదు అడవీ నెండదు
యెలయించు భంగమయునఁ బోదు
తెలసి వేంకటగిరిదేవునిఁ దలఁపించు
తలఁపైనఁ దనకు ముందర నబ్బదు
|
|
