రేకు: 0272-01 దేసాక్షి సం: 03-412 వైష్ణవ భక్తి
| పల్లవి : |
కలవి రెండే భూమి కామనిధానంబులు
జలజాక్షుఁడు నతని శరణాగతియును
|
|
| చ. 1: |
నరులు లేరా భూమి నానాదిక్కులలోన
హరిదాసుఁడొక్కఁడే యరుదుఁ గాక
సురలు లేరా మింట సోదించ ఘనుఁ డొక్కఁడే
పరమపదమేలు శ్రీపతియే కాక
|
|
| చ. 2: |
మాటలు లేవా భూమి మంత్రము లెంచి చూడఁగ
తేటల హరినామమే తేఁకువఁ గాక
కోటిపూజ లిల లేవా కుమతులు సేసేవి
పాటల ప్రపన్నుని భక్తి దొడ్డుఁ గాక
|
|
| చ. 3: |
విహితసుఖము లేదా విశ్వములో భోగించ
సహజమోక్షసుఖమే సారముఁ గాక
యిహమున శ్రీవేంకటేశుఁ డిందరికి లేఁడా
మహి శ్రీవైష్ణవులకే మనికాయఁ గాక
|
|
రేకు: 0272-02 ముఖారి సం: 03-413 వైష్ణవ భక్తి
| పల్లవి : |
విష్ణుఁడ వచ్యుతుఁడవు విశ్వపరిపూర్ణుఁడని
వైష్ణవు లానతియ్యఁగా వట్టి చదువులేల
|
|
| చ. 1: |
వెన్న చేతఁబట్టి నేయి వెదకఁగ నిఁకనేల
నిన్ను లోన నించుకొని నిజమేదో యననేల
వున్నతి దీపమువట్టి వొగి నూతఁబడనేల
పన్ని నీ దాస్యము గల్గ బహుకర్మమేల
|
|
| చ. 2: |
చాలాధనము గల్గి సంతలఁ దిరియనేల
నాలుక నీ పేరు గల్గ నానాజపములేల
కాలము నేరు గుడిచి కాలువ వొగడనేల
పాలించ నీ వుండఁగాను పరచింతలేల
|
|
| చ. 3: |
మిన్ను చూచేయందుకుఁగా మిక్కిలి తోదోపు లేల
అన్నిటా నీవుండఁగాను అడుగనేల
యెన్నఁగ శ్రీవేంకటేశ యిందరి నేలేవు నీవే
నిన్నే కొలుచుటఁ గాక నీటుగర్వాలేల
|
|
రేకు: 0272-03 వరాళి సం: 03-414 అంత్యప్రాస
| పల్లవి : |
చంచలము మానితేను సంసారమే సుఖము
పొంచి హరిదాసుఁడైతే భూమెల్లా సుఖము
|
|
| చ. 1: |
వొరుల వేఁడకవుంటే వున్నచోనే సుఖము
పరనింద విడిచితే భావమెల్లా సుఖము
సరవిఁ గోపిఁచకుంటే జన్మ మెల్లా సుఖమే
హరిఁ గొలిచినవారి కన్నిటాను సుఖమే
|
|
| చ. 2: |
కాని పని సేయకుంటే కాయమే సుఖము
మౌనమున నుండితేను మరులైనా సుఖము
దీనత విడిచితేను దినములెల్లా సుఖము
ఆని హరిఁ దలఁచితే నంతటా సుఖమే
|
|
| చ. 3: |
చలము విడిచితేను సంతతము సుఖము
యిల నాసలుడిగితే నిహమెల్లా సుఖమే
తలఁగి శ్రీవేంకటేశు దాసులైనవారు వీని
గెలిచి నటించఁగాను కిందా మీఁదా సుఖమే
|
|
రేకు: 0272-04 దేసాళం సం: 03-415 అధ్యాత్మ
| పల్లవి : |
వెదకవో చిత్తమా వివేకించి నీవు
అదనఁ దదియ్యసేవ అంతకంటే మేలు
|
|
| చ. 1: |
చూపులెన్నైనాఁ గలవు సూర్యమండలముదాఁకా
చూపులు శ్రీహరిరూపు చూడ దొరకదు గాని
తీపులెన్నైనాఁ గలవు తినఁ దిన నాలికెకు
తీపు శ్రీహరిప్రసాదతీర్థమని కోరదు
|
|
| చ. 2: |
మాటలెన్నైనాఁ గలవు మరిగితే లోకమందు
మాటలు శ్రీహరినామము మరపఁగ వలె
తేటలెన్నైనాఁ గలవు తీరని చదువులందు
తేటగా రామానుజులు తేరిచె వేదములలో
|
|
| చ. 3: |
చేఁతలెన్నైనాఁ గలవు సేసేమంటే భూమి
చేఁతల శ్రీవేంకటేశు సేవ సేయవలెను
వ్రాఁతలెన్నైనాఁ గలవు వనజభవుని ముద్ర-
వ్రాఁతలు చక్రాంకితాలె వహికెక్కే ముద్రలు
|
|
రేకు: 0272-05 లలిత సం: 03-416 విష్ణు కీర్తనం
| పల్లవి : |
బహుకుటుంబివి నీవు బ్రతుకఁగ వెరవేదో
విహగగమన నాకు వెరగయ్యీ నిందుకే
|
|
| చ. 1: |
పుట్టేటి జంతువులు భువనములెల్లా నిండె
ఇట్టి బ్రహ్మాండకోట్లు ఇన్నియు నీ మేన నిండె
ఇట్టె ఇందరి రక్షించే యితవైన విధమేదో
వొట్టుగ కాఁపురము నీ వుండఁగఁ జోటేదో
|
|
| చ. 2: |
చిన్నిచిన్ని దేవతల చేఁతల ముద్దులు నిండె
కన్నుల నీకివి చూచి కడు సంతసాలు నిండె
మన్ననలు వీరికిచ్చి మలపేటి విధ మేదో
వున్నతి నీ చింతదీరి వుండుటిఁక నెన్నఁడో
|
|
| చ. 3: |
నీ దేవియైన లక్ష్మి నిచ్చ సంపదలు నిండె
ఆదియై శ్రీవేంకటేశ ఆకె నీ వురాన నిండె
పోదియై నీవివియెల్లా భోగించేదేపొద్దో
నీదాసులము నేము నినుఁ జింతించితిమి
|
|
రేకు: 0272-06 లలిత సం: 03-417 శరణాగతి
| పల్లవి : |
నిలిచిన చోటనెల్లా నిధాన మీతఁడు
యిల వెఱవ వెఱవ నేమిటీకి నిఁకను
|
|
| చ. 1: |
హరి నాకుఁ గలఁడుగా అన్నిటిఁ బరిహరించ
నిరతి గర్మములెంత నిండుకుండినా
దరిదాపు ఇతఁడేకా తగ వెనుక వేసుకో
విరవిరఁ బాపాలు నా వెంటఁ బడినాను
|
|
| చ. 2: |
గోవిందుఁడు గలఁడుగా కొంకు దీర్చి ననుఁ గావ
కావరపు భవములు గదిమినాను
దేవుఁడితఁ డున్నాఁడుగా దిక్కుదెపై నిలుపఁగా
భావపు సంసారవార్ధి పైకొని ముంచినను
|
|
| చ. 3: |
శ్రీవేంకటేశుఁడే చిత్తగించి నన్నేలెఁగా
వావాత నింద్రియాలు వళకాడినా
యీవల నావల నితఁ డిహపరా లిచ్చెఁగా
వావిరి నే దాస్యగర్వముతో నుండినను
|
|
