రేకు: 0271-01 సామంతం సం: 03-406 శరణాగతి
పల్లవి : |
ఎవ్వరి దూరఁగనేల యేమీ ననఁగనేల
నవ్వుచు హరికి మొక్కి నడచుటఁ గాక
|
|
చ. 1: |
కోపమే యెక్కుడు సేసు కొందరి గుణములోన
పాపమే యెక్కుడు సేసు పరులఁ గొందరికి
దీపన మెక్కుడు పేసు దేహములఁ గొందరికి
శ్రీపతి ఆనాజ్ఞ లివి చెల్లీ లోకానను
|
|
చ. 2: |
కొందరి నసురలఁగా గుట్టుతోడ నటు సేసు
కొందరి దేవతలఁగా కోరి తానే యిటు సేసు
కొందరి మనుజులఁగా కూటపు జీవులఁ జేసు
విందువలె హరిమాయ వెలసి లోకానను
|
|
చ. 3: |
వరుస నెరిఁగి నడవ నెవ్వరి కిచ్చగాదు.
సరిని వనాది నుండే సహజమే కలది
చిరపుణ్యు లిన్నిటిలో శ్రీవేంకటేశుఁ గని
శరణనఁగా సుఖము జరగీ లోకానను
|
|
రేకు: 0271-02 గుండక్రియ సం: 03-407 శరణాగతి
పల్లవి : |
పొదలఁ బొదలఁగఁ దనువు పుణ్యపాపముపొత్తు
వదల వదలఁగ మనవద్దనే నిలుచు
|
|
చ. 1: |
పెరుగు నింద్రియసుఖము పెంచఁగాఁ బెంచఁగా
ధరఁ బెరుగుఁ గోరికలు తలఁచఁ దలఁచ
కెరలు లంపటము మిక్కిలి కూర్చుఁ(ర్చఁ?) గూర్చఁగా
మరలింప మరలింప మనసులో నణఁగు
|
|
చ. 2: |
కలుగు పనులే మైనఁ గడుఁ జేయఁ జేయఁగా
మలసి కలుగును రుచులు మరుగ మరుగ
బలియు నజ్ఞానంబు భ్రమయఁగా భ్రమయఁగా
నిలువ నిలువఁగ మనసు నిశ్చలం బవును
|
|
చ. 3: |
నెగడు గుణములు పెక్కు నించఁగా నించఁగా
మిగుల(లు?) సంసారంబు మెలఁగ మెలఁగ
తగిలి శ్రీవేంకటేశు దగ్గరి కొలువఁగఁ గొలువ
పొగడఁ బొగడఁగ నతఁడు పొంతనే నిలుచు
|
|
రేకు: 0271-03 ధన్నాసి సం: 03-408 వైరాగ్య చింత
పల్లవి : |
నీ వెటుసిన నిజభోగ్యంబౌ
చేవలఁ గైకొని చెలఁగుటఁ గాక
|
|
చ. 1: |
దేవ నీ యానతిఁ దిరిగేటి చి త్తము
నావద్ద నిలుపఁగ నా వసమా
యీవల నీవే యిచ్చిన పుట్టుగు
యేవిధిఁ దిప్పిన యిఁక మాన వశమా
|
|
చ. 2: |
వామన నీ పంపు వచ్చిన ప్రకృతిదే
నా మాట వినుమన నా వసమా
శ్రీమంతుఁడ నీచేఁత దేహమిది
దోమటీ గుడువక తోయఁగ వశమా
|
|
చ. 3: |
నగధర నీ విటు నడపేటీ కర్మము
నగినగి తోయఁగ నా వసమా
తగు శ్రీవేంకటదైవమ నాపాలఁ
దగిలితి వితరముఁ దలఁచఁగ వశమా
|
|
రేకు: 0271-04 భైరవి సం: 03-409 తిరుపతి క్షేత్రం
పల్లవి : |
విశ్వరూప మిదివో విష్ణురూప మిదివో
శాశ్వతులమైతి మింక జయము మా జన్మము
|
|
చ. 1: |
కొండవంటి హరిరూపు గురుతైన తిరుమల
పండిన వృక్షములే కల్పతరువులు
నిండిన మృగాదులెల్ల నిత్యముక్త జనములు
మెండుగఁ బ్రత్యక్షమాయ మేలువో నా జన్మము
|
|
చ. 2: |
మేడవంటి హరిరూపు మించైన పైఁడి గోపుర -
మాడనే వాలిన పక్షు లమరులు
వాడలఁ గోనేటిచుట్ల వైకుంఠనగరము
యీడ మాకుఁ బొడచూపె ఇహమేపో పరము
|
|
చ. 3: |
కోటి మదనులవంటి గుడిలో చక్కని మూర్తి
యీటు లేని శ్రీవేంకటేశుఁడితఁడు
వాఁటపు సొమ్ములు ముద్ర వక్షపు టలమేల్మంగ
కూటువై నన్నేలితి యెక్కువవో నాతపము
|
|
రేకు: 0271-05 ఆహిరి సం: 03-410 శరణాగతి
పల్లవి : |
నీకే శరణంటి నిన్నే నమ్మితినయ్య
పైకొని శ్రీహరి నీవే పరిహరించవే
|
|
చ. 1: |
విజ్ఞానములు గొన్ని విందు నే నూరకే
సుజ్ఞానములు గొన్ని చూతు నే నేపొద్దు
అజ్ఞానము నే ననిశము నడచేది
ప్రజ్ఞాహీనుఁడ నెంత పాపకర్మమో
|
|
చ. 2: |
సుకృతము లోకమరి సొరిది నే బోధింతు
ప్రకృతి యొక్కొక వేళ భావింతు నాత్మలో
అకృతములే నే ననిశముఁ జేసేది
వికృతాచారుఁడ నింకా వికార మెంతో
|
|
చ. 3: |
ధర్మమార్గమూఁ గొంత తలఁపున నెరిఁగితి
నిర్మలచిత్తమై మోక్షనిలయము నెరిఁగితి
నిర్మించి శ్రీవేంకటేశ నీవు నన్ను నేలఁగాను
మర్మ మెరిఁగితి నెట్ల మన్ననఁ గాచితివో
|
|
రేకు: 0271-06 రామక్రియ సం: 03-411 విష్ణు కీర్తనం
పల్లవి : |
ఇంతటి దైవము లేఁడు యెందుఁ జెప్పి చూపఁగ
వంతులకుఁ గొలిచేటివారి భాగ్య మిఁకను
|
|
చ. 1: |
గక్కన మన్మథునిఁ గన్నతండ్రి గనక
యెక్కువ చక్కఁదనాల కితఁడే దొడ్డ
నిక్కపు సూర్యచంద్రాగ్నినేత్రుఁడు గనక
దిక్కులఁ గాంతుల నీ దేవుఁడే దొడ్డ
|
|
చ. 2: |
అంచెల లక్ష్మికి మగఁడై నాఁడు గనక
యెంచ రాని సంపదల కితఁడే దొడ్డ
పంచినచోటఁ జక్రము పంపు చేసీఁ గనక
మించిన ప్రతాపాన మిక్కిలిని దొడ్డ
|
|
చ. 3: |
దైవికపుఁ బురుషోత్తముఁ డితఁడు గనక
దేవతల కెల్లా నీ దేవుఁడే దొడ్డ
వావాత శ్రీవేంకటాద్రి వరములిచ్చీఁ గనక
యేవల దాతలలోన నితఁడే దొడ్డ
|
|