రేకు: 0266-01 పాడి సం: 03-377 శరణాగతి
| పల్లవి : |
సకలశాంతికరము సర్వేశ నీపై భక్తి
ప్రకటమై మాకు నబ్బె బదికించు నిదియె
|
|
| చ. 1: |
మనసులో పాపబుద్ధి మరి యెంతదలఁచినా
నినుఁ దలఁచినంతనే నీరౌను
కనుఁగొన్నపాపములు కడలేనివైనాను
ఘనుఁడ నిన్నుఁజూచితే కడకుఁ దొలఁగును
|
|
| చ. 2: |
చేతనంటి పాతకాలు సేవగా నేఁ జేసినాను
ఆతల నీకుమొక్కితే నన్నియుఁ బాయు
ఘాతలఁ జెవుల వినఁగా నంటిన పాపము
నీతితో నీ కథ వింటే నిమిషానఁ బాయును
|
|
| చ. 3: |
కాయమునఁ జేసేటి కర్మపుఁ బాపములెల్ల
కాయపు నీ ముద్రలచే గక్కన వీడు
యేయెడ శ్రీవేంకటేశ యేయేపాతకమైనా
ఆయమైన నీశరణాగతిచే నణఁగు
|
|
రేకు: 0266-02 లలిత సం: 03-378 వైరాగ్య చింత
| పల్లవి : |
రెప్పల మరఁగదె రేపును మాపును
యిప్పుడే తోఁచీనిదివో కీలు
|
|
| చ. 1: |
మనసున నున్నవి మాయలన్నియును
మనసు మరచితే మాయలు మరచును
పనివడి మనసునుఁ బారఁగవిడిచిన
కనుఁగొన మాయలు కడలే వివిగో
|
|
| చ. 2: |
దేహమున నున్నది తెగని లంపటము
దేహ మణఁచితేఁ దెగును లంపటము
వూహల దేహమే వోమగఁ దొడఁగిన
మోహపు మాయలు మోపుల కొలఁది
|
|
| చ.3: |
ఆతుమ నున్నాఁడు అంతరాత్మకుఁడు
ఆతుమ మరచిన నాతఁడు మరచును
యీతఁడె శ్రీవేంకటేశ్వరుఁ గొలిచిన
చేచేతనే సుఖములు సేనాసేన
|
|
రేకు: 0266-03 మాళవి సం: 03-379 వైరాగ్య చింత
| పల్లవి : |
అన్నియు నాయందే కంటి నన్నిటివాఁడా నేనే
మున్నె నా భావముతో ముడిచివేసినది
|
|
| చ. 1: |
చెలఁగి సంసారమే చింతించి సంసారినైతి
ములిగి ముక్తిదలఁచి ముక్తుఁడనైతి
పలుమతాలు దలఁచి పాషండబుద్ధినైతి
చెలఁగి శ్రీపతిఁ దలఁచి వైష్ణవుఁడనైతి
|
|
| చ. 2: |
పొసఁగఁ బుణ్యము సేసి పుణ్యాత్ముఁడనైతి
పసలఁ బాపముచేసి పాపకర్ముఁడనైతి
వెస బ్రహ్మచారినైతి వేరె యాచారమున
ముసిపి మరొకాచారమున సన్యాసినైతి
|
|
| చ. 3: |
వొగి నొడ్డెభాషలాఁడి వొడ్డెవాఁడనైతిని
తెగి తెలుఁగాడ నేర్చి తెలుఁగువాడనైతి
అగడై శ్రీవేంకటేశ అన్నియు విడిచి నేను
తగు నీదాఁసుడనై దాసరి నేనైతి
|
|
రేకు:0266-04 సాళంగనాట సం 03-380 కృష్ణ
| పల్లవి : |
ఇహపరములు గొన నీ దేవుఁడే
సహజ మిన్నిటాను సర్వేశుఁడే
|
|
| చ. 1: |
తలఁచి చూచినాను తనలోనే మఱచిన (నా?)
తలఁపుల కొనవాఁడు దైవ మొకఁడే
పలికి చూచినాను పలుకక మానినాను
పలుకుల కొనవాఁడు పరమాత్ముఁడే
|
|
| చ. 2: |
కనుఁగొని చూచినాను కనురెప్ప మూసినాను
కనుచూపు కొనవాఁడు కమలాక్షుఁడే
విని యాలకించినాను వినకట్టె మానినాను
వినుకుల కొననెల్లా విష్ణుఁడొక్కఁడే
|
|
| చ. 3: |
మేలుకొని వుండినాను మించి నిద్దిరించినాను
కాలము కొనలవాఁడు ఘనుఁడీ హరే
యీలాగు శ్రీవేంకటేశుఁ డెదలోన నున్నవాఁడ
కీలు విచారించితే కృష్ణుఁ డితఁడే
|
|
రేకు: 0266-05 ధన్నాసి సం: 03-381 శరణాగతి
| పల్లవి : |
నేనేమి బాఁతి నీకు నీరుణము పాపలేను
నానావిధముల నీవే నన్నుఁ బాయవుగా
|
|
| చ. 1: |
మతిలో చీఁకటి మాన్ప మాణిక్యదీపమవై
సతమై నాలికె పైకి చవి దేనెయై
కతలై నన్నుఁ జొక్కించఁ గర్ణామృతమవయి
గతియైతివిగా నాకుఁ గమలారమణా
|
|
| చ. 2: |
చేరి నా కన్నులెదుట శృంగారరసమవై
ఆరసి రక్షించఁ బితురార్జితమవై
సారపు టిహపరాలు సంసారసుఖమవై
యీరీతిఁ బెంచితిగా నా కిందిరారమణా
|
|
| చ. 3: |
తనువిచ్చి జీవునికిఁ దల్లి వి తండ్రివినై
ధనమపై దాతవు దైవమవునై
అనుఁగు శ్రీవేంకటేశ అంతరాత్మవు నీవై
నను మన్నించితివిగా నారాయణా
|
|
- రేకు: 0266-06 శంకరాభరణం సం: 03-382 అధ్యాత్మ
| పల్లవి : |
ముగియదు కాలము ముందరికి కింకాఁ
దెగని ప్రవాహము దినదిన మిదిగో
|
|
| చ. 1: |
పొంకపు హరిచేఁ బొడమిన జగమిది
యింకాఁ బొడమీనివి గొన్ని
కంకిగఁ జెరువులు కాల్వలు నంటా
అంకెల నిర్మితమయ్యీ నివిగో
|
|
| చ. 2: |
దేహము భోగించి దించిన విషయము-
లీహల మీఁదెత్తె నివి గొన్ని
ఆహారములై అన్యస్త్రీలై
వూహలనే నోరూరించీ నివిగో
|
|
| చ. 3: |
మనసునఁ దలఁచిన మాయలు కమ్మర -
నినుమడించె మతి నివి గొన్ని
కనుఁగొని శ్రీవేంకటపతిదాసులు
పెనఁగి పెంచఁగాఁ బెరిగీనిదిగో
|
|
