కిష్కింధకాండము - సర్గము 7

వికీసోర్స్ నుండి

శ్రీమద్వాల్మీకియరామాయణే కిష్కింధాకాండే సప్తమః సర్గః |౪-౭|

వాల్మీకి రామాయణము
రామాయణ కాండములు
1. బాలకాండము
2. అయోధ్యాకాండము
3. అరణ్యకాండము
4. కిష్కింధకాండము
5. సుందరకాండము
6. యుద్ధకాండము
7. ఉత్తరకాండము

ఏవం ఉక్తః తు సుగ్రీవః రామేణ ఆర్తేన వానరః |

అబ్రవీత్ ప్రాఞ్జలిః వాక్యం సబాష్పం బాష్ప గద్గదః |౪-౭-౧|

న జానే నిలయం తస్య సర్వథా పాప రక్షసః |

సామర్థ్యం విక్రమం వా అపి దౌష్కులేయస్య వా కులం |౪-౭-౨|

సత్యం తు ప్రతిజానామి త్యజ శోకం అరిందమ |

కరిష్యామి తథా యత్నం యథా ప్రాప్స్యసి మైథిలీం |౪-౭-౩|

రావణం సగణం హత్వా పరితోష్య ఆత్మ పౌరుషం |

తథా అస్మి కర్తా నచిరాద్ యథా ప్రీతో భవిష్యసి |౪-౭-౪|

అలం వైక్లవ్యం ఆలంబ్య ధైర్యం ఆత్మగతం స్మర |

త్వత్ విధానాం న సదృశం ఈదృశం బుద్ధి లాఘవం |౪-౭-౫|

మయా అపి వ్యసనం ప్రాప్తం భార్యా విరహజం మహత్ |

న అహం ఏవం హి శోచామి ధైర్యం న చ పరిత్యజే |౪-౭-౬|

న అహం తాం అనుశోచామి ప్రాకృతో వానరో అపి సన్ |

మహాత్మా చ వినీతః చ కిం పునర్ ధృతిమాన్ మహాన్ |౪-౭-౭|

బాష్పం ఆపతితం ధైర్యాత్ నిగ్రహీతుం త్వం అర్హసి |

మర్యాదాం సత్త్వ యుక్తానాం ధృతిం న ఉత్స్రష్టుం అర్హసి |౪-౭-౮|

వ్యసనే వా అర్థ కృచ్ఛ్రే వా భయే వా జీవితాంతగే |

విమృశన్ వై స్వయా బుద్ధ్యా ధృతిమాన్ న అవసీదతి |౪-౭-౯|

బాలిశస్ తు నరో నిత్యం వైక్లబ్యం యోఽనువర్తతే |

స మజ్జతి అవశః శోకే భార ఆక్రాంతా ఇవ నౌః జలే |౪-౭-౧౦|

ఏషో అంజలిః మయా బద్ధః ప్రణయాత్ త్వాం ప్రసాదయే |

పౌరుషం శ్రయ శోకస్య న అంతరం దాతుం అర్హసి |౪-౭-౧౧|

యే శోకం అనువర్తంతే న తేషాం విద్యతే సుఖం |

తేజః చ క్షీయతే తేషాం న త్వం శోచితుం అర్హసి |౪-౭-౧౨|

శోకేన అభిప్రపన్నస్య జీవితే చ అపి సంశయః |

స శోకం త్యజ రాజేంద్ర ధైర్యం ఆశ్రయ కేవలం |౪-౭-౧౩|

హితం వయస్య భావేన బ్రూమి న ఉపదిశామి తే |

వయస్యతాం పూజయన్ మే న త్వం శోచితుం అర్హసి |౪-౭-౧౪|

మధురం సాంత్వితః తేన సుగ్రీవేణ స రాఘవః |

ముఖం అశ్రు పరి క్లిన్నం వస్త్ర అంతేన ప్రమార్జయత్ |౪-౭-౧౫|

ప్రకృతిః స్థః తు కాకుత్స్థః సుగ్రీవ వచనాత్ ప్రభుః |

సంపరిష్వజ్య సుగ్రీవం ఇదం వచనం అబ్రవీత్ |౪-౭-౧౬|

కర్తవ్యం యత్ వయస్యేన స్నిగ్ధేన చ హితేన చ |

అనురూపం చ యుక్తం చ కృతం సుగ్రీవ తత్ త్వయా |౪-౭-౧౭|

ఏష చ ప్రకృతిః స్థః అహం అనునీతః త్వయా సఖే |

దుర్లభో హి ఈదృశో బంధుః అస్మిన్ కాలే విశేషతః |౪-౭-౧౮|

కిం తు యత్నః త్వయా కార్యో మైథిల్యాః పరిమార్గణే |

రాక్షసస్య చ రౌద్రస్య రావణస్య దురాత్మనః |౪-౭-౧౯|

మయా చ యద్ అనుష్ఠేయం విస్రబ్ధేన తత్ ఉచ్యతాం |

వర్షాసు ఇవ చ సుక్షేత్రే సర్వం సంపద్యతే తవ |౪-౭-౨౦|

మయా చ యదిదం వాక్యం అభిమానాత్ సమీరితం |

తత్ త్వయా హరిశార్దూల తత్ త్వం ఇతి ఉపధార్యతాం |౪-౭-౨౧|

అనృతం న ఉక్త పూర్వం మే న చ వక్ష్యే కదాచన |

ఏతత్ తే ప్రతిజానామి సత్యేన ఏవ శపామి అహం |౪-౭-౨౨|

తతః ప్రహృష్టః సుగ్రీవః వానరైః సచివైః సహ |

రాఘవస్య వచః శ్రుత్వా ప్రతిజ్ఞాతం విశేషతః |౪-౭-౨౩|

ఏవం ఏకాంత సంపృక్తౌ తతః తౌ నర వానరౌ |

ఉభౌ అన్యోన్య సదృశం సుఖ దుఃఖం అభాష్తాం |౪-౭-౨౪|

మహానుభావస్య వచో నిశమ్య

హరిర్ నృపాణాం అధిపస్య తస్య |

కృతం స మేనే హరివీర ముఖ్యః

తదా చ కార్యం హృదయేన విద్వాన్ |౪-౭-౨౫|

ఇతి వాల్మీకి రామాయణే ఆది కావ్యే కిష్కింధాకాండే సప్తమః సర్గః |౪-౭|