కిష్కింధకాండము - సర్గము 7
శ్రీమద్వాల్మీకియరామాయణే కిష్కింధాకాండే సప్తమః సర్గః |౪-౭|
| వాల్మీకి రామాయణము | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||
ఏవం ఉక్తః తు సుగ్రీవః రామేణ ఆర్తేన వానరః |
అబ్రవీత్ ప్రాఞ్జలిః వాక్యం సబాష్పం బాష్ప గద్గదః |౪-౭-౧|
న జానే నిలయం తస్య సర్వథా పాప రక్షసః |
సామర్థ్యం విక్రమం వా అపి దౌష్కులేయస్య వా కులం |౪-౭-౨|
సత్యం తు ప్రతిజానామి త్యజ శోకం అరిందమ |
కరిష్యామి తథా యత్నం యథా ప్రాప్స్యసి మైథిలీం |౪-౭-౩|
రావణం సగణం హత్వా పరితోష్య ఆత్మ పౌరుషం |
తథా అస్మి కర్తా నచిరాద్ యథా ప్రీతో భవిష్యసి |౪-౭-౪|
అలం వైక్లవ్యం ఆలంబ్య ధైర్యం ఆత్మగతం స్మర |
త్వత్ విధానాం న సదృశం ఈదృశం బుద్ధి లాఘవం |౪-౭-౫|
మయా అపి వ్యసనం ప్రాప్తం భార్యా విరహజం మహత్ |
న అహం ఏవం హి శోచామి ధైర్యం న చ పరిత్యజే |౪-౭-౬|
న అహం తాం అనుశోచామి ప్రాకృతో వానరో అపి సన్ |
మహాత్మా చ వినీతః చ కిం పునర్ ధృతిమాన్ మహాన్ |౪-౭-౭|
బాష్పం ఆపతితం ధైర్యాత్ నిగ్రహీతుం త్వం అర్హసి |
మర్యాదాం సత్త్వ యుక్తానాం ధృతిం న ఉత్స్రష్టుం అర్హసి |౪-౭-౮|
వ్యసనే వా అర్థ కృచ్ఛ్రే వా భయే వా జీవితాంతగే |
విమృశన్ వై స్వయా బుద్ధ్యా ధృతిమాన్ న అవసీదతి |౪-౭-౯|
బాలిశస్ తు నరో నిత్యం వైక్లబ్యం యోఽనువర్తతే |
స మజ్జతి అవశః శోకే భార ఆక్రాంతా ఇవ నౌః జలే |౪-౭-౧౦|
ఏషో అంజలిః మయా బద్ధః ప్రణయాత్ త్వాం ప్రసాదయే |
పౌరుషం శ్రయ శోకస్య న అంతరం దాతుం అర్హసి |౪-౭-౧౧|
యే శోకం అనువర్తంతే న తేషాం విద్యతే సుఖం |
తేజః చ క్షీయతే తేషాం న త్వం శోచితుం అర్హసి |౪-౭-౧౨|
శోకేన అభిప్రపన్నస్య జీవితే చ అపి సంశయః |
స శోకం త్యజ రాజేంద్ర ధైర్యం ఆశ్రయ కేవలం |౪-౭-౧౩|
హితం వయస్య భావేన బ్రూమి న ఉపదిశామి తే |
వయస్యతాం పూజయన్ మే న త్వం శోచితుం అర్హసి |౪-౭-౧౪|
మధురం సాంత్వితః తేన సుగ్రీవేణ స రాఘవః |
ముఖం అశ్రు పరి క్లిన్నం వస్త్ర అంతేన ప్రమార్జయత్ |౪-౭-౧౫|
ప్రకృతిః స్థః తు కాకుత్స్థః సుగ్రీవ వచనాత్ ప్రభుః |
సంపరిష్వజ్య సుగ్రీవం ఇదం వచనం అబ్రవీత్ |౪-౭-౧౬|
కర్తవ్యం యత్ వయస్యేన స్నిగ్ధేన చ హితేన చ |
అనురూపం చ యుక్తం చ కృతం సుగ్రీవ తత్ త్వయా |౪-౭-౧౭|
ఏష చ ప్రకృతిః స్థః అహం అనునీతః త్వయా సఖే |
దుర్లభో హి ఈదృశో బంధుః అస్మిన్ కాలే విశేషతః |౪-౭-౧౮|
కిం తు యత్నః త్వయా కార్యో మైథిల్యాః పరిమార్గణే |
రాక్షసస్య చ రౌద్రస్య రావణస్య దురాత్మనః |౪-౭-౧౯|
మయా చ యద్ అనుష్ఠేయం విస్రబ్ధేన తత్ ఉచ్యతాం |
వర్షాసు ఇవ చ సుక్షేత్రే సర్వం సంపద్యతే తవ |౪-౭-౨౦|
మయా చ యదిదం వాక్యం అభిమానాత్ సమీరితం |
తత్ త్వయా హరిశార్దూల తత్ త్వం ఇతి ఉపధార్యతాం |౪-౭-౨౧|
అనృతం న ఉక్త పూర్వం మే న చ వక్ష్యే కదాచన |
ఏతత్ తే ప్రతిజానామి సత్యేన ఏవ శపామి అహం |౪-౭-౨౨|
తతః ప్రహృష్టః సుగ్రీవః వానరైః సచివైః సహ |
రాఘవస్య వచః శ్రుత్వా ప్రతిజ్ఞాతం విశేషతః |౪-౭-౨౩|
ఏవం ఏకాంత సంపృక్తౌ తతః తౌ నర వానరౌ |
ఉభౌ అన్యోన్య సదృశం సుఖ దుఃఖం అభాష్తాం |౪-౭-౨౪|
మహానుభావస్య వచో నిశమ్య
హరిర్ నృపాణాం అధిపస్య తస్య |
కృతం స మేనే హరివీర ముఖ్యః
తదా చ కార్యం హృదయేన విద్వాన్ |౪-౭-౨౫|
ఇతి వాల్మీకి రామాయణే ఆది కావ్యే కిష్కింధాకాండే సప్తమః సర్గః |౪-౭|