Jump to content

ఆశ్రమవాసిక పర్వము - అధ్యాయము - 13

వికీసోర్స్ నుండి
వ్యాస మహాభారతము (ఆశ్రమవాసిక పర్వము - అధ్యాయము - 13)
వేద వ్యాసుడు


వ్యాస మహాభారతము
పర్వములు
1. ఆది పర్వము
2. సభా పర్వము
3. అరణ్య పర్వము
4. విరాట పర్వము
5. ఉద్యోగ పర్వము
6. భీష్మ పర్వము
7. ద్రోణ పర్వము
8. కర్ణ పర్వము
9. శల్య పర్వము
10. సౌప్తిక పర్వము
11. స్త్రీ పర్వము
12. శాంతి పర్వము
13. అనుశాసన పర్వము
14. అశ్వమేధ పర్వము
15. ఆశ్రమవాసిక పర్వము
16. మౌసల పర్వము
17. మహాప్రస్ధానిక పర్వము
18. స్వర్గారోహణ పర్వము

1 [య]
ఏవమ ఏతత కరిష్యామి యదాత్ద పృదివీపతే
భూయశ చైవానుశాస్యొ ఽహం భవతా పార్దివర్షభ
2 భీష్మే సవర్గమ అనుప్రాప్తే గతే చ మధుసూథనే
విథురే సంజయే చైవ కొ ఽనయొ మాం వక్తుమ అర్హతి
3 యత తు మామ అనుశాస్తీహ భవాన అథ్య హితే సదితః
కర్తాస్మ్య ఏతన మహీపాల నిర్వృతొ భవ భారత
4 [వై]
ఏవమ ఉక్తః స రాజర్షిర ధర్మరాజేన ధీమతా
కౌన్తేయం సమనుజ్ఞాతుమ ఇయేష భరతర్షభ
5 పుత్ర విశ్రమ్యతాం తావన మమాపి బలవాఞ శరమః
ఇత్య ఉక్త్వా పరావిశథ రాజా గాన్ధార్యా భవనం తథా
6 తమ ఆసనగతం థేవీ గాన్ధారీ ధర్మచారిణీ
ఉవాచ కాలే కాలజ్ఞా పరజాపతిసమం పతిమ
7 అనుజ్ఞాతః సవయం తేన వయాసేనాపి మహర్షిణా
యుధిష్ఠిరస్యానుమతే కథారణ్యం గమిష్యసి
8 [ధృ]
గాన్ధార్య అహమ అనుజ్ఞాతః సవయం పిత్రా మహాత్మనా
యుధిష్ఠిరస్యానుమతే గన్తాస్మి నచిరాథ వనమ
9 అహం హి నామ సర్వేషాం తేషాం థుర్థ్యూత థేవినామ
పుత్రాణాం థాతుమ ఇచ్ఛామి పరేత్య భావానుగం వసుమ
సర్వప్రకృతిసాంనిధ్యం కారయిత్వా సవవేశ్మని
10 [వై]
ఇత్య ఉక్త్వా ధర్మరాజాయ పరేషయామ ఆస పార్దివః
స చ తథ వచనాత సర్వం సమానిన్యే మహీపతిః
11 తతొ నిష్క్రమ్య నృపతిస తస్మాథ అన్తఃపురాత తథా
సర్వం సుహృజ్జనం చైవ సర్వశ చ పరకృతీస తదా
సమవేతాంశ చ తాన సర్వాన పౌరజాన పథాన అద
12 బరాహ్మణాంశ చ మహీపాలాన నానాథేశసమాగతాన
తతః పరాహ మహాతేజా ధృతరాష్ట్రొ మహీపతిః
13 శృణ్వన్త్య ఏకాగ్రమనసొ బరాహ్మణాః కురుజాఙ్గలాః
కషత్రియాశ చైవ వైశ్యాశ చ శూథ్రాశ చైవ సమాగతాః
14 భవన్తః కురవశ చైవ బహు కాలం సహొషితాః
పరస్పరస్య సుహృథః పరస్పరహితే రతాః
15 యథ ఇథానీమ అహం బరూయామ అస్మిన కాల ఉపస్దితే
తదా భవథ్భిః కర్తవ్యమ అవిచార్య వచొ మమ
16 అరణ్యగమనే బుథ్ధిర గాన్ధారీ సహితస్య మే
వయాసస్యానుమతే రాజ్ఞస తదా కున్తీసుతస్య చ
భవన్తొ ఽపయ అనుజానన్తు మా వొ ఽనయా భూథ విచారణా
17 అస్మాకం భవతాం చైవ యేయం పరీతిర హి శాశ్వతీ
న చాన్యేష్వ అస్తి థేశేషు రాజ్ఞామ ఇతి మతిర మమ
18 శరాన్తొ ఽసమి వయసానేన తదా పుత్ర వినాకృతః
ఉపవాసకృశశ చాస్మి గాన్ధారీ సహితొ ఽనఘాః
19 యుధిష్ఠిర గతే రాజ్యే పరాప్తశ చాస్మి సుఖం మహత
మన్యే థుర్యొధనైశ్వర్యాథ విశిష్టమ ఇతి సత్తమాః
20 మమ తవ అన్ధస్య వృథ్ధస్య హతపుత్రస్య కాగతిః
ఋతే వనం మహాభాగాస తన మానుజ్ఞాతుమ అర్హద
21 తస్య తథ వచనం శరుత్వా సర్వే తే కురుజాఙ్గలాః
బాష్పసంథిగ్ధయా వాచా రురుథుర భరతర్షభ
22 తాన అవిబ్రువతః కిం చిథ థుఃఖశొకపరాయణాన
పునర ఏవ మహాతేజా ధృతరాష్ట్రొ ఽబరవీథ ఇథమ