xvii నదికాదు. అందు, మేధావిభట్టు చాటుధార. రు. ఆయ్యది హాస్యాస్పడంబుగనున్న యది. ఆదియ "క. సాళువ పెదతిమ్మమహీ, పొలవరుఁడువీఁడె సంగా స్వప్నంబుం గాంచుటలోనగునది. వారి భక్తితా వచ్చెఁ బద్యము వ్రాయక", గేలను లేదా కొకటియఁ, విశేషంబు వినుండు. వీరు పర్ణనలు సేయ మొదలు త్పర్య మెట్టిదో యది యటుండనిండు. మఱియొక్క దాళమముత్తునియలగుచు ధర పైఁబడుమా..” | పెట్టిరా మిరు నమ్ముదుకోనమ్మరో తల్లి నేని కేశాది 13. ఇంకను లక్ష్యలక్షణ గ్రంథముల నామం | సఖపర్యంత మొక్క యంగ మైనఁజిక్కక నివమెత్తి బుల నేకంబులుగనఁబడుచున్న వికాని యాగ్రంథము నట్లు వర్ణింపక మానరు. అది యెట్టి పారవశ్యమో లును, అందుఁ గొన్ని గ్రంథములు వ్రాసిన వారి నా యెఱుఁగరాదు. మతస్థాపకులయిన యాచార్యులో మంబులును గనఁబడవు. యిందులకును నాచార్యు లే. ఇదీ యిప్పుడు వచ్చి అందు, లశ్య గ్రంథములు. నది కాదు. పారంపర్యముగ సంస్కృతభాషా మహా | పండితుల సన్ని ధానమునుండి వచ్చిన సంప్రదాయ అష్టమహిషీక ల్యాణము, కూర్మపురాణము, చం ముగానున్నయది. ద్రికాపరిణయము, చమత్కార రామాయణము, చా రుధేష్ణ చరిత్రము, చిత్ర భారతము, ③ శంఖ్యోపా వీరు మహనీయులుగావున నిర్మలచిత్తులై స్తోత్రప ఖ్యానము , దేవీ విజయము, మధుసేవనము, రాజకీ రాయత్తులై య భేదబుద్ధితో నిట్లు వర్ణించుట ( తెల్లని ఖరచరిత్రము, వసంతవిలాసము, విజయ నేనము, శశి దంతయఁ జాలు నల్లనిడంతయు నీళ్లు” అని యెంచి బిందు చరిత్రము, శృంగారపము, సాంబోపాఖ్యా యున్న యాకాలము నందు శ్లాఘనీయం బైయుం డాం నము, సుదక్షిణాపరిణయములోనగునవి. గాని యిప్పటి కాలమునం దది యట్లుండునని తోఁచి లక్షణగ్రంథములు. 15. ముత్తెగలకవుల శైలికిని ఆధునిక కవుల శైలికినీ కవిభల్లటఫక్కి, అధోక్ష జఫక్కి, కవికంఠపా | జూల నంతరము గలదు. ఆదిగాక వారిక విత్వములయం శము, కవిమూషక మార్జాలము, కవిగజాంకుళము, కవిజనాశ్రయము, కవికంఠాభరణము, కావ్యచిం త్వములయందు మొడు గాఁ గానఁబడుచున్నవి. దు లేనియన్య దేశ్యములును, వైకృతములుసు వీరి కవి తామణి, కొవ్యాలంకారచూడామణి, అధర్వణచ్ఛం దము, గోకర్ణచ్ఛందము, శ్రీ ధర చ్ఛందము, ఛందో ఆదికవికవిత్వము. దర్పణము, అలంకార సంగ్రహము, అలంకారరత్నా " సీ. లలితంబులగుమట్టియలచప్పుడింపార నంచ వళి, లక్ష్మణవిలాసము, లక్షణదీపిక , శారదాదీపిక , కైవడినడనల్లపచ్చి, యెడమేని నేత్తావి నుడియంగఁబ శారదామకుటము, శారదాతిలకము, శారదాదర్పణ | య్యెద సగముదూలించి పై మగుడ దిగిచి, సోలెడు నె ము, వాగీంద్రచూడామణి, పైకృతచంద్రిక, (ఈ లదీఁగ లీలఁ గ్రాలుచు వింత చెలుపంబు దలకొనఁజేరి గ్రంథము కొంతమట్టుకు దొరకినది గాని అందు | నిలిచి, తెలిగన్ను (గవకు నెచ్చెలియైన లేతన వ్వొల దాని వ్రాసిన వాని పేరు గనఁబడదు.) సర్వలక్షణ యంగ సర సంపుఁ బలుకుపలికి, మెఱయు రాగంపుఁ జె సార సంగ్రహము మొదలగునవి. య్వులు మేకోనంగ, నెడఁదసాగయించు మాటలనే 14. ఈకవులు భావవిస్ఫూర్తిగ రసంబులు చిప్పి | లమిమిగుల, నిన్ను ననురక్తిఁ గొలుచున స్నె లఁతలుండ, లునట్లును, తత్త ద్రసానుకూలంబుగఁ బదంబులు పొం | నీరసాకార సైరం ధీ గోరఁదగు నె.” కపడునట్లును, అకలంక మార్గంబుగ నలం కారంబులు విలసిల్లునట్లును ఏవిధనుయిన లక్షణలో పంబులులే మధ్యకవికవిత్వము. కుండఁ గవితలో సర్ప నసదృశులైయున్నారు. సం "సర్ధర. సేవించే రంగధాము? శ్రీ తనివహపయ స్కృతభాషయం దపారజ్ఞానము లేక వీరి కింతటి వై | స్సింధుసంపూర్ణసోముఁ, గా వేరీమధ్య సీముగా మన దుష్యము కలుగఁబోదు. అయినను వీరు కవిత్వంబుఁ | కలుష మహా కాలకూటోగ్ర భీము", దేవారు శ్రీవిరా జెప్పఁ బ్రారంభించుచో గతానుగతిగోలోక ?” | ముకో" దివిజవినుత సందీప్తి తానంతే నాము , ధీ విజ్ఞానా" అన్న ట్లందఱు 'సెక్క మార్గంబవలంబించియున్నా భిరాముక ద్రిభువనవిలసద్దేపతాసార్వభౌము ".”
