xvi చరిత్రముతోఁ దులదూఁగఁదగిన శ్లేష కావ్యము తె| అచ్చ తెనుఁగురామాయణమును, అచ్చ తెనుఁగు సుఁగున మఱియొండు లేదు. అయిన నిందు నాదిక | నీలా నుందరీపరిణయమును, లక్షణసార సంగ్రహమను వుల నను పరింపని పద ప్రయోగములు అన్ని గలవు. ! నొక శబ్దలక్షణమును విరచి, చేను. ఈతఁడే కావ్యాలం కార సంగ్రహమును రచించినట్లు పౌధోరణి యనర్గళ ప్రవాహము పంటిదని తెలియ నానుడి కలదు గాని వసుచరి త్ర, హరిశ్చంద్ర వచ్చెడిని. పొఖ్యాసముల యాశ్వాసాంతగద్య ప్రవృత్తము చేకునూరి రామయ కువలయానందమను సు, కావ్యాలంకార సంగ్రహము యొక్క యాశ్వా సొంతగద్య ప్రవృత్తియును భిన్న ప్రకారము - గా నలం కొర గ్రంథ . ను దానిఁగించిన వాఁడు. నుండుటంజేసి యది సందిగ్ధంబుగా నున్న యది. అప్పకవి. - ఇతఁడు మిక్కిలి యోపికతో అడిదము సూరస. ఇతడొక సుకుమార వ పేక గ్రంథములను శోధించి యప్పక వీయమను కవి. ఈతఁడు శుద్ధాంధ్ర రామాయణమును, కవిజు గ్రంథమును వ్రాసినాఁడు. అంతటి శోధనము. మతి రంజన మను నొక చిన్న కావ్యమును రచియించిన పొర యొక్క ని కుండదని తోఁచెడి. ఇతఁడు కవికల్పక డు. ఇందు మొకటి ఏ నేనుకటికి వులచే మూలనడఁగఁ మనులక్షణ గ్రంథములోను గాఁ గొన్ని కృతులు చేసి బ్రొక్కబడి రెండు చూత్రము కనఁబడుచున్నది. ఇట్లు చెప్పఁబడియున్నది. అవి గానఁబడవు. దానిని పిల్లవసుచరిత్రమని చెప్పుదురు. అది ఈ పడసిన నామము నన్వర్థము చేయుచున్న ది. మఱియు అప్పయ వేంకటపతి. ఇతఁడు ప్రబంధరా నితఁడు కవిసంశయవిచ్ఛేదమని యొక చిన్న లత / జువేఁక టేశ్వర విజయవిలాసమను నొక పెద్దలక్షణ గోర్రంథమును వ్రాసీ నాఁడు. ఆది తద్భవ పదములు | గ్రంథమును వ్రాసిన వాఁడు. కలిగిన విధమును గొంత యెఱిఁగించుచున్నది. ప్రౌఢకవిమల్లన, మారన, జక్కన, పుష్పగిరి తిమ్మన. — -ఇతఁడు సమీరకుమార | వెన్నెలగంటి సూరన, కాకమానీ మూర్తి. విజయమును నొక కాష్యమును వ్రావెను, మరియు వీరు లాక్షణికులయిన గొప్పకవులు నితఁడు కంకంటి పాపరాజు వ్రాసినట్టు ఉత్తరం చిన గ్రంథములు తొల్లింటికవుల గ్రంథములవలె మాయణ మొక టియు, కంకంటి నారసింహరాజు మిక్కిలి కొనియాడఁదగినవిగా నుండును. అగ్రంథ వ్రాసినట్టు విష్ణుమాయావిలాస ద్విపద కావ్య మొక ముల నామములును, తదితర గ్రంథముల నామము టియు రచించి నాఁడని చెప్పుచున్నారు. దశావతార లును, వానిరచించిన వారి సొమములును నిందు గ్ర చరిత్రంబును నితని చే స్రాయఁబడిషదనియుఁ గొం ఢసంకేతాదివి వేచనపట్టికఁ జు"డ విశదములు కాఁ దఱు చెప్పెదరు. ఇతని కవిత్వమునందు లక్షణము గలవు. ఇందుఁ బురాతనకృతులు 'పెక్కులు స్వక ధములగు ప్రయోగములు కొన్ని కానఁబడుచున్న నీ, క్తలు తమ్ముంబాసి మేను దొబింగినం దాము పతివి |హీనలుసయి పరిపంథి పంభం పరిపీడనంబున మూలల తెలగనార్యుఁడు. - ఇతఁడు యయాతిచరి నడంగిపోయె. (బోద్ధారో మత్సర గ్రస్తాః” అన్న శ్రమను నొక కాన్యమును ఆచ్చ తెనుఁగుతో నాడు. అది శ్రుతికటువు గాక మృదువు ""ను పొం భర్తృహనీ సుభాషితం బేల పొల్లపోవు. దిక గాను నున్నయది. ఇది మచ్చ తెనుఁగు గ్రంథము 12. మఱియుఁ జాటు ప్రబంధకవులు లెక్కకు లలో మేలైనదని తోఁచెడి. మితీయున్నారు. వారు.. బడబానలభట్టు. మేధా విభట్టు, రెల్లూగి తిరుమలయ్య, ఎడపల్లి పర్వతన్న , లింగముగుంటతిమ్మన సులక్షణ సారమను పెద్దిరాజు రామరాజు, పింగల్ రామరాజు, రంగరా కొక లక్షణ గ్రంథమును వ్రాసెను. |జు లింగరు. రావిపాటి తప్పరాజు, మైలము భీమస, కూచిమంచి తిమ్మన రసిక జన మనోభిరామ పొట్టూరి గోపన, పలక లూరే గోపనా, రాచపూడి మును , రాజ శేఖర నిలాసమును, రుక్మిణీ పరిణయమును, వెంకయ్యలో నగువారు. వీరు రచిం
