కొత్తమనిషి- ఇది! (కొత్తమనిషి నెత్తినివున్న పాగాతీసి జుత్తును జారవిడిచి; వెనకకు తిరిగి తొడుగుకున్న కోటువిడచి, కప్పుకున్నశాలువ వల్లెవాటుగావేసికొని సౌజన్యారావుపంతులు వేపుతిరిగి) నావూరూపేరూ అడిగితిరి. వూరు విజయనగరం; పేరు మధురవాణి!
సౌజ- (మొదట ఆశ్చర్యమగ్నుడై, యోచనపైని కోపావేశము కలిగి నిలిచి) యేమి మోసము జరిగినది!
మధు- గురువుల ఉపదేశం గురువులే మరవకూడదు. చెడ్డలోకూడా మంచి వుండవచ్చును. కాక మంచి చెడ్డలు యెంచేవారెవరు?
సౌజ- యేమి దగా!
మధు- నిర్మలమైన అంతఃకరణతో వస్తిని. నిజం దేముడెరగవలె. దగా అని తోచినది; యేమి చెయ్యగలను? వెళతాను.
సౌజ- శీఘ్రంగా వెళ్లవచ్చును.
(మధురవాణి పాగా కోటూవిడిచి గుమ్మమువరకు వెళ్లును.)
సౌజ- నిలు- నిలు- (మధురవాణి తిరిగివచ్చి, కొంచము యెడముగా యెదట నిలుచును.)
సౌజ- పాగా, కోటూ మరిచిపోయినావు.
మధు- అంతేనా? మనసే మరచిపోయినాను; కొదవేవిఁటి? (తిరిగి రెండడుగులు వెళ్లును.)
సౌజ- మాట!
మధు- (తిరిగిచూసి)యీమాటు యేం మరిచానండి?
సౌజ- నువ్వుమరవలేదు, నేనే మరిచాను. లుబ్ధావధాన్లుగారి మాటేమిటి?
మధు- తమమంచి లోకప్రసిద్ధమైనప్పటికీ, ఆయనయందు తమకు అట్టే అభిమానం భగవంతుడు పుట్టించలేదు.
సౌజ- ఆయనను కాపాడడముకు న్యాయవైఁనపని యేమిచెయ్యమన్నా చేస్తాను. అనేక సంవత్సరములాయ, వేశ్య అన్నది నాయింటికిరాలేదే? నేను వేశ్యతో యెన్నడూ మాట్లాడలేదే? యీనాటికి వ్రతభంగమైనదిగదా, అని అపారమైన విచారములో ములిగివున్నాను.
మధు- తమరు ప్రాజ్ఞులు; వ్రతభంగమేది?
సౌజ- నిశిరాత్రివేళ పడకింటిలో వేశ్యను పెట్టుకుని మాట్లాడటం కన్న యింకా యేమి కావలెను?
మధు- తమరు నన్ను రప్పించలేదే? వేశ్యలు పార్టీలైతే, వకీళ్లు కేసులు పట్టరో?
సౌజ- పడతాం, పట్టం; యేమైనా నువ్వు పార్టీవైనాకావే?
మధు- కాను- గాని మీపార్టీయని కాపాడే మనిషిని. నేను యెవతెనైతేనేమి- నను చూడకూడదా? అది అలా వుండగా వేశ్యలము దేవాలయములలో భగవంతుణ్ణి
