ద్వి తీ య స్కం ధ ము.
121
క. అయ్యయ్యో నేఁ గన్యక | నయ్య గృహంబుననె యుంటి నార్యులు నగరా
వేయ్యారులుగా మ్రొక్కెద | నయ్యా పోవయ్య నాకు నారడు లేలా.172
క. అనుడు దిననాథు డిట్లను | వనితా నే నిన్ను జూడవచ్చియు వృథగా
జనిస ననుఁజూచి నగరే | వినుమా యిది వినకయుందువే కీడొదవున్.173
తే.గీ. మంత్రమును నీకొసంగిన మౌనిపనియు | నీపనియుఁ జూడుమికి నేను శాప మిత్తు
జెప్పినట్లొనరించినఁ జెలియ నీకు ధర్మమెరియదు నావంటి తనయుఁ డోదవు.174
ఆ.వె. పిలువగానె వచ్చి ప్రియురాలవగుమని , తేటలైన మంచిమాటలాడ
గన్నెపడుచ ననిన గనులెఱ్ఱఁగాఁజేయఁ | బొంచి పొంచి ప్రొద్దుఁ బొలతిఁ గలసె.175
క. చెన్నుడు గిలసిన గడియన | కన్నియ గర్భంబుదాల్చె గర్భంబై తా
నున్న క్షణంబుననే యొక | చిన్న కొడుకు గనియె నిది విచిత్రముగాదే.176
ఆ.వె. దాది యొకతెదక్క దక్కినవా రేరు నెఱుగ రిద్ది పిదప నిద్ధమూర్తి
యైన బాలుఁ జూచి రా యిర్వురును దమ | కన్నులార నొక్క గడియసేపు.177
ఆ.వె. కవచకుండలములు గడుసొంపుమీరంగ భువిని బొడుచు సూర్యుపోల్కి నపర
శక్తిధరునిచాయ జను బాలకుని దాది | కరములందు నిడుక కన్య కనియె.178
క. ఎందుకు జింతించెదవో మందగమన వీని నొక్క మందసమందు
బొందింపుమమ్మ విడిచెద నెందేనిం బోవుఁ బిదప నెట్లగునొక్కో.179
వ. అనిన.180
తే.గీ. ఏమిసేయుదునమ్మ నే నిపుడు దాది | యింతముద్దులబిడ్డ నే నెట్లువిడుతు
దైవగతి యిట్టులాయె నెద్దారి నాకు | బిడ్డా బిడ్డా యనుచు విలపించె గుంతి.181
పసంతతిలక. రక్షించుమమ్మ శ్రుతిపారగ కామదాత్రీ
రక్షాకరీ జగదుదారపురాణకర్త్రీ
ప్రేక్షావళీలలితమూర్తి సమస్తధాత్రీ
పక్షీంద్రవాహన శివాబ్జకుమారభర్త్రీ.182
క. అమ్మా ముజ్జగముల గ | న్నమ్మా యీ చిన్నబిడ్డ డాకఁలి గొనుఁ బా
లిమ్మా నమ్మితినమ్మా ముమ్మాటికి నీదుపాదములె దిక్కమ్మా. 183
తే.గీ. విజనవనమందు బిడ్డని విడువనాయె నయ్యయో యెంతదౌర్భాగ్యురాల నైతి
నెంతపాపము వచ్చె నా కేదిగతియొ | యనుచు మందసమునఁ బాలు నునిచి యంత.184
ఆ.వె. దాది చేతికిచ్చి యోదేవి రక్షింపు మనుచుఁ గొంతసేపు. వనటఁగుందెఁ
బిదప దాది చిన్న బిడ్డనిఁ జాటుగా గొని చనంగ మార్గమున నెదిర్చి.185
