ప్ర థ మ స్కం ధ ము.
83
చ. యములు దపంబు సేయుటకు నాత్మ సహింపఁగలేక యింద్రుఁడు
ద్యమ మొనరించు దద్విధుల కంకిలిసేతకు బ్రహ్మ భారతీ
ప్రమదనుగూడి ఖేదముల పాలయి నిందలఁ జిక్కె మాధవుం
డమరవిరోధితండముల యల్జడులం బహువారము ల్పడెన్.532
ఉ. శంకరుఁ డెంతవాఁ డతఁడు శాంకరిగూడి యనేకథా సుఖా
తంకములం గనండె ధనదాతయు లోలుపుఁడై చెడండె మీ
నాంకకళాప్రవీణులమటంచు జగంబున గర్వయుక్తులై
పొంకముమాని ఖిన్నులయిపోరె గృహాశ్రమవాసు లెయ్యెడన్.533
క. జననమునఁ బాలకొఱ కే | డ్చును జరలో జావునకును శోకిలు గర్భం
బున విష్ఠామూత్రములం | దును బడి మానవుడు మిగుల దుఃఖించుఁ జుమీ.534
తే.గీ. అంతకంటెను దుఃఖదం బందుఁ దృష్ణ | యాచనాదుఃఖ మనునది యవని నెన్న
చావుకంటెను నెక్కుడు శాంతి దాంతి | కలదె సంసారమున నెట్టి ఘనునకైన.535
క. పుడమి ప్రతిగ్రహమును జే | సెడి విప్రులు బుద్ధిబలముచేఁ గాదుసుమీ
విడిముడి వడయుట గావునఁ | గడునీచము దానికంటెఁ గలదే యెన్నన్.536
క. వేదములన్నియు సాంగము | గా దొడిఁ బఠియించి నీతిఁ గానక స్తుతిపా
ఠాదుల ఘనులై ధనసం | పాదనకై నీచసేవఁ బాటింపరొకో.537
క. ఏకాకియైనవానికి | శోకం బది యెంతగలదు చూడంగను దా
నాకులయినఁ గాయలయిన | నాఁకటివడి మ్రింగి బ్రతుకు నధికంబేలా.538
క. ఆలుం బుత్త్రులు పౌత్త్రులు | నోలిఁ గుటుంబంబుగాఁగ నుదరంబులు సం
బాళింప నెంతదుఃఖము | లోలోనం బొగులు నింటిలో సుఖమున్నే.539
తే.గీ. నాయనా కర్మమార్గంబు నాకు వలదు|వలదు పెండ్లాము నాకేల వలదు పెండ్లి
యోగశాస్త్రంబు జ్ఞానప్రయోగకరము | కర్మనాశక మది నాకు గావలయును.540
తే.గీ. పెండ్లివలదయ్య పెండ్లాము పెద్దజెలగ | యొడలినెత్తురు మెత్తగా నొత్తిపీల్చు
మగువ వగలనుఁదగిలి కామమునఁ జిక్కి | యెడ్డెలగుమానపు లెఱుంగ రెరుక తెరవు.541
క. కూటమిచే వీర్యము వగ | మాటలచే సర్వధనము మానిని లాగున్
పాటింప రిద్ది మూర్ఖులు | చేటే వగలాడితోడి స్నేహము తండ్రీ.542
ఆ.వె. నిద్రసెడుటకొఱకె నెలతను గూడుట | మూర్ఖజనుడు కుందు ముదిమిదనుక
బ్రహ్మదేవుఁ డతని పాలింటి పెనుముల్లె | యెంతదుఃఖ మిందు నేది సుఖము.543
వ. ఇట్లు పలికిన శుకుని పలుకులు విని సాత్యవతేయుం డత్యంతచింతాక్రాంతుండై
యేమియుం దోపక.544