342
శ్రీనివాసవిలాససేవధి
స్వప్నమున రాజునకు శ్రీనివాసులు తననుగూర్చి తెలుపుకొనుట
వరశయ్య నిద్రింప వనజలోచనుఁడు 840
నరనాథ స్వప్నంబునన్ గనుపట్టి
కర ముపదేశంబు గావింప నతఁడు
కలఁగని ప్రత్యుషఃకాలంబునందు
నలరుచు లేచి యత్యాశ్చర్య మొదవ
తన మంత్రిజనుల నందరిని రావించి
యనుపమానందుఁడై యపు డిట్టు లనును
వినుఁ డూకొనక రేయి వేకువ నేను
కనుఁగొంటి నొక వింత కల యది దలపఁ
బులకాంకురంబులు బూనెడి మేను
జలధరశ్యాముఁడు జలజలోచనుఁడు 850
గను నొక్క దాసరి యరుగుదెంచునట
మిగుల నాతనికి నే మిక్కిలి భక్తి
నెఱఁగి యెక్కడనుండి యే తెంచి తీవు
కరము నే సేయనౌ కార్య మే మనుచు
నడుగుదునట యతండాదరం బొదవఁ
బుడమి శ్రీవేంకటభూధరంబునను
వసియింతు నే శ్రీనివాసుఁడన్ వాఁడ
వసుధాధినాథ నీవద్దికి నేను
వచ్చితి నీ కిష్టవరదుఁ డా దేవు
మచ్చిక గనుపించ మదినెంచి యిపుడు 860
దేవ ని యోగమా తీరె యా గిరికి
నా వెంట ర మ్మటు నలినలోచనుని
