చతుర్థాశ్వాసము.
193
శివునితేజంబున అంజన హనుమంతుంగాంచుట,
జనుచు నందొక వనచరమిథునంబు
మొనసి క్రీడింప నమ్ముక్కంటి గాంచి
నగుచు గౌరికి జూపి నవబోణి మనము
దగు నిట్టి రూపంబు దాల్చి క్రీడింప
మససయ్యెడి నటంచు మగువయుఁ దాను
వినువీథి నటులఁ బూవిలుకానికేళి410
సలుప నత్తేజంబు శ్వసనుఁ డందుకొని
దళపుటంబున నుంచి తపము గావించు
నంజన కొసఁగ నయ్యంజనాదేవి
రంజిల్లఁ బవనుండు ప్రతిదినం బొసఁగు
ఫలము భుజించు నప్పగిది భుజించి
యలరి గర్భముఁ దాల్చి హనుమంతుఁ గనియె.
ఉరగభూషణుఁడు న య్యువిదయు స్వామి
సరసిఁ గ్రుంకిడి భక్తి శార్ఙి భావించి
తమ కుమారుఁ గుమారుఁ దడవుచుఁ బుణ్య
తమమై తగు కుమారధారికచెంతఁ420
గాంచి యాతఁ డొనర్చఁగల వందనములు
గాంచి క్రమ్మరి యట్టి కపిలతీర్థమున
కరుగుచు నటఁ బదియారుతీర్థములు
వరుస నుండఁగ జూపి వనిత కిట్లనియె.
నిచ్చట సప్తర్షు లెలమిఁ దపంబు
లెచ్చుగాఁ గావించి యిష్టముల్ గనుట,
నీ సప్తసరసు లా ఋషుల పేరిటను
భాసిల్లు లోకైకపావనంబు, లివి
