పుట:వరాహపురాణము (నంది మల్లయ, ఘంట సింగయ).pdf/70

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


సీ.

నీవాలుగంబుల నీవాలు నొంచ నీ కీవాలుకృపతోడ నేలు మదిన
నీచందములు మాని నీచందములు చెంద నీ చందమామ కన్నియలమీఁద
పికమా కృశాంగు లోపిక మాలి పొరల గోపికమార్గముల నీకుఁ బ్రేలఁ దగునె
మలయానిలంబ కోమలయానలీల రామలయాతనలఁ బెట్ట వలదు నీకు
చిలుక నీముక్కు పూఁదూపుచిలుకనంగ, చిలుకకుము చంద్రముఖులపైఁ బలుకువిసము
భ్రమర నీమృదునాదవిభ్రమరయమున, భ్రమరసము పుట్టఁ జేయకు బాలికలకు.

30


వ.

అని సపరివారంబుగా శంబరవిరోధిఁ బ్రార్థించి యత్నంబున రత్నవతీకదళికలు
గదిసి కుముదహితమండలంబు కబళించుసమయంబున రాహువుమీఁదం జెదరిపడిన
సుధాబిందుసందోహంబుచందంబునఁ దిలకింపఁ గొప్పులం గప్పురంపుశిరంబులు
చెరివి గగనగంగాకనకకమలముకుళంబులం బొదివినపెన్నురువుమురువునం బరిఢ
వింప నిబ్బరపుగుబ్బచన్నులం జందనపంకం బలంది మకరకేతనశాతహేతులు
జమురు చమురుతెఱంగునం గనుపట్ట హస్తపల్లవంబుల మకరందంబు పూసి యిసుక
తిప్పలం గప్పినపుప్పొడిచొప్పునఁ బ్రకాశింప జఘనంబునఁ జెంగావిజిలుగువలి
పంబులు గట్టి మార్దవంబునం దొరయలేక శరణుచొచ్చినకరణి దీపింపఁ జరణతలం
బులఁ గిసలయంబులు హత్తి సౌందర్యసరోవరంబునం బొలయుజక్కవకవఠేవ
దళుకొత్త నుశీరతాలవృంతంబుల విసరి మఱియు బహుప్రకారంబుల నుపచారంబులు
సలుప నిలువరానితాపం బాటోపంబు చూపిన.

31


చ.

అలమినవారివాహ మనిలాహతి విప్పఁగ నాడకాడకు
న్వెలువడి వచ్చునంబుజవనీరమణప్రభలో యనంగఁ బై
నలఁదినచందనంబు నలువై పగులంగఁ దదంతరంబులం
దళతళ మంచు మించు వనితాతిలకంబులదేహదీధితుల్.

32


క.

పన్నీరు చంద్రకాంతపు, గిన్నెలఁ గొని పోయఁగా నిగిరి పొగ లెగయుం
గన్నెలతనువుల సుమలత, ల న్నెగయుమదాలినీకులంబులభంగిన్.

33


క.

అలజడి పడుచెలులం గని, పలవించుచుఁ గౌఁగిలించుపగిది ముఖములం
జిలచిల రసములు చిప్పిల, నలినాక్షులబాహువుల మృణాళము లుడుకున్.

34


మ.

ఘనతాపంబు హరింప నోప మనుచుం గానీ క్రియాద్వేష మే
చినఁ గానీ హృదయేశుఁ జన్నులపయిం జిత్రింపఁ గానీ తమున్
వనజాక్షు ల్నిరసింపఁ గాఁ జనుట హైన్యం బంచు మున్మున్న వె
ళ్ళినరీతిం బడుఁ బ్రేలి మౌక్తికమణుల్ మెట్టించి దూరంబునన్.

35


క.

ఈరీతి శిశిరవిధుల ని, వారింపఁగరాని విరహవహ్నిశిఖలచే
నారాటంబునఁ బొరలం, గా రమణులఁ జూచి కదళికారత్నవతుల్.

36