పుట:వరాహపురాణము (నంది మల్లయ, ఘంట సింగయ).pdf/69

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


నూరక విరఁబడుమారనారాచంబు దుండగంబునఁ దన్ను ధూళిఁ గలయ
పనిలేనిపని మిట్టిపడుమనోజపతాక ప్రల్లదంబునఁ దన్ను వెల్లిఁ బోవ
వీనికొలఁదియె విరహిణీమానజలని, ధానకుంభోద్భవుఁడు సోదరీనివాస
నాశనకరుండు కుముదినీనాథుఁ డభ్ర, వీథి మండుచు నున్నాఁడు విసపువిత్తు.

21


క.

సంత్రాసదవ్యధాపర, తంత్రుల విరహుల వధింపఁ దలఁచుమనోభూ
మాంత్రికునిచేతిమారణ, యంత్రపటము గాక వీఁడు హరిణాంకుండే.

22


సీ.

వీనిచంద్రికలు ద్రావినచకోరికలకు మ్రింగుట భారమే యింగలంబు
వీనిజనస్థాన మైనవార్ధికి లోనుపఱచుట భారమే బాడబాగ్ని
వీని నౌఁదలఁ దాల్చువిషమలోచనునకు నాగుట భారమే హాలహలము
వీనిత్రొక్కుడు గారవించుప్రాగ్గిరికి సహింపఁజాలుట భారమే దవాగ్ని
మానవతులార చూడుఁ డామత్తచంచ, రీకమౌర్వీనినాదగర్జితకరాళ
భావసంభవనీరంధ్రబాణవృష్టి, గడలుకొనఁ గానఁబడుచలిపిడుగు వీఁడు.

23


చ.

గురుసతిఁ గూడుకట్టునకుఁ గొంకనిమోడు వియోగినీసము
త్కరములకీడు చూచుటకు దర్పకురేఁపెడుకుట్టుచేఁడు తె
మ్మెరలకుఁ దోడు చిత్రగతి మిన్నులఁ బాఱెడుమాయలాఁడు పె
న్నిరు లనుపోడు కాలుకొని యేర్చువెలుంగులవీడు వీఁడువో.

24


క.

కాయజునివాఁడికత్తులు, మేయ నతిక్రూరవృత్తి మించినకుతికం
బాయక కూఁతలు వెట్టెడు, కోయిల నొకపెద్దలడుగు కొట్టఁగ వలదా.

25


క.

మనుజాళిఁ బుణ్యజను వ, త్సనాభి నమృతంబు జముని ధర్మునిగాఁ బే
ర్కొనువిధమ దుష్టమందప, వనుని జగత్ప్రాణుఁ డనుచు వాక్రుచ్చుటయున్.

26


గీ.

వేగ విరహులపై దాడి వెడలు మనుచు, వాహనముఁ జంద్రునకుఁ బంపి వచ్చె వెనుక
గాడ్పు గాకున్న నెట్లు గాఁ గలిగెఁ దనకు, మందగమనంబు సారంగ మిందునకును.

27


మ.

ఫణికన్యాముఖఫేల చందనగిరిప్రత్యగ్రసంభూతభీ
షణదావానలకీల పాంథరమణీసంఘాతచేతోవిదా
రణపంచాశుగశస్త్రి శైత్యవిషధారాభస్త్రి సంతాపకా
రణ మీమందసమీరణంబు సఖులారా మమ్ము మన్నించునే.

28


మ.

అని సంపూర్ణవిధుండు వెన్నెలలు గాయ న్మనథుం డేయ హె
చ్చినతాపంబున వెచ్చి పల్కినసుకేశి న్మిత్రకేశిం గనుం
గొని బోటుల్ శిశిరోపచారములు పెక్కు ల్సేయ నూహించి మె
త్తనిపూఁబాన్పున వారిఁ జేరిచి నితాంతవ్యాకులస్వాంతలై.

29