పుట:భాస్కరరామాయణము.pdf/388

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


క.

నరు లిరువురు గొందఱు వా, నరులం గూడికొని వచ్చి నరభోజనులన్
దురమునఁ జెనకుదురటె యీ, యరుదులు వినఁబడియె నిప్పు డమరారాతీ.

61


వ.

అని విజృంభించుసమయంబునఁ బ్రృహస్తుం డనుసేనానాయకుం డి ట్లనియె.

62


చ.

తురగసమాకులంబు రథదుర్గమముం గరిభీకరంబుఁ దో
మరధనురాదిసాధనసమంచితవీరభటోద్భటంబు సొం
పరుదుగ నీయనీకము నిరాయుధ మైనపదాతిమాత్ర మా
హరిబల మెట్లు హ స్తిమశకాంతర మారసి చూడ రెంటికిన్.

63


వ.

అదియునుం గాక.

64


చ.

అనిమిషదానవాదులకు నాజుల నీదెసఁ దేఱి చూడ రా
దనిన మనుష్యు లెవ్వరు దశానన నీ కది యట్టు లుండె నే
మనఁ గల దిఫ్డు నీచుఁ డగుమర్కటుఁ డొక్కఁడు వచ్చి లంకఁ గా
ల్చెనఁట జగం బవానరముఁ జేసికదా పదివేలు నైజముల్.

65


వ.

ఏము ము న్నేమఱి యున్నతప్పు గల దనిన దుర్ముఖుం డనువాఁ డి ట్లనియె.

66


క.

తారాపథమున కెగసినఁ, బారావారమునఁ బడినఁ బాతాళము [1]దు
ర్వారగతిఁ బాఱి తూఱిన, బారిసమరి పుత్తుఁ గపులఁ బంపుము నన్నున్.

67


వ.

అనిన వజ్రదంష్ట్రు డనువాఁ డి ట్లనియె.

68


మ.

పురజిత్కైటభజిద్విరించియుతు లై భూపాలు రేతెంచినం
బురదాహం బొనరించి పోయిన మరుత్పుత్రుండు తొల్ముద్దగాఁ
బరిఘావర్తనజాతవాతహతి నభ్రశ్రేణిఁ దూలించుచుం
బరిమార్తుం బరిపంథికోటి నిది నాపంతంబు లంకేశ్వరా.

69


తే.

మఱియుఁ జెప్పెద విను మొక్కమతము భరతుఁ
డనికి నిటఁ దోడుపుత్తెంచె ననుచుఁ గపట
నరులు మై పోయి బహుసాధనముల వారిఁ
జంపి వచ్చెద మమరారి పంపు మమ్ము.

70


వ.

అనినఁ గుంభకర్ణునికొడుకు నికుంభుం డనువాఁ డి ట్లనియె.

71


క.

సురకంటక విను రణమున, సురగణములతోడఁ గూడ సురపతి నైనం
బొరిగొనియెద నెక్కడివా, నరులు గీనరులు నేటి నరులున్ గిరులున్.

72


వ.

అనిన విని మహాపార్శ్వుండును మహోదరుండును ధూమ్రాక్షుండు నతికాయుం
డును మహాకాయుండు నగ్నికేతుండును రశ్మికేతుండును వజ్రదంష్ట్రుండును సు
ప్తఘ్నుండును సూర్యశత్రుండును నింద్రజిత్తు ననుమహావీరు లైనమేటిరక్కసు
లొక్కట రేసి క్రొమ్మఱుంగు లెగయఁ గైదువు లంకించుచు రావణుం జూచి
యిదె చని యన్నరుల వానరులం దునుముదుము పొడుతుము చెక్కుదుము ప్ర

  1. దుర్వారముగఁ దూఱి పాఱిన