| వెలయ భాగ్యవిశేషముల్ గలుగునేని, నీవు నాపయి సత్కృపాన్వితుఁడ వేని | 464 |
క. | అని జనకజ యనలప్రా, ర్థన చేయఁగ నంతటం బ్రదక్షిణశిఖ లే | 465 |
క. | [1]ఆయెడ వాలాగ్రంబున, నాయతగతి మండుచున్న యయ్యనలము ప్రా | 466 |
క. | రామునిసామర్థ్యముననొ, భూమిజకారుణ్యముననొ పొందుగఁ బవనో | 467 |
వ. | అనుచు సంతోషించి మహోత్సాహంబున. | 468 |
చ. | బలువుగ రక్కసుల్ దిగిచి పట్టిన పాశము లెల్లఁ ద్రించికొం | 469 |
క. | మును తోరణమునఁ బెట్టిన, ఘనతరపరిఘంబు లీలఁ | 470 |
క | వాలి యిటు విక్రమించి వి, శాలారుణవదనవారిజం బలరఁగ లాం | 471 |
వ. | ఇట్లు మెఱసి | 472 |
క. | నావాలంబున వెలిఁగెడు, పావకునకుఁ దృప్తి గాఁగఁ బైపైఁ గ్రవ్యా | 473 |
హనుమంతుఁడు లంకఁ గాల్చుట
ఉ. | మింటఁ జటచ్ఛటధ్వనులు మేఘఘనధ్వను లై చెలంగ నిం | 474 |
చ. | అవె యివె పెన్బొగల్ నెగసె నక్కడ మండఁ దొడంగె నల్లచో | 475 |
వ. | అనుచుం గళవళంబునఁ బౌరు లిట్టట్టును బఱవం జొచ్చి రట్టియెడ. | 476 |
మ. | అమరేంద్రాయుధసన్నిభంబు లయి ఫుల్లాశోకకాలాయసా | |
- ↑ ఆయెడను మహోగ్రంబుగ, నాయతశిఖ లడరుచున్న యయ్యగ్నియుఁ బ్రాలేయ