| |
నీకు వధ్యుఁడు గాఁడు సైఁపు మదిలో నీ వింక లంకేశ్వరా.
| 451
|
| క. |
దూతకు వధకంటెఁ గశా, ఘాతము ముండనము నంగకర్తన మంకం
బాతతదండము లెందును, దూత యవధ్యుఁ డని చెప్పుదురు ధర్మవిదుల్.
| 452
|
| వ. |
అని పల్క రావణుండు విభీషణునిపల్కు లాదరించి.
| 453
|
| క. |
తరుచరునకు నాలము ప్రియ, కర మగుటను వీనితోఁకఁ గాలిచి నక్తం
చరు లందఱుఁ జూడఁగ నీ, పుర మంతయుఁ గలయఁ ద్రిప్పి పుచ్చుం డనినన్.
| 454
|
| వ. |
ఉద్ధతి రణకర్కశు లగురక్కసు లక్కపీంద్రుం గవిసి.
| 455
|
రక్కసులు రావణునాజ్ఞచే హనుమంతునితోఁకఁ గాల్చుట
| క. |
హనుమనివాలము పెరుఁగఁగ, ఘనతరకార్పాసపట్టికాశ్రేణులఁ గ
న్కనిఁ జుట్టి నూనె నానిచి, యనలం బిడి మండ నూఁది రర్చులు నెగయన్.
| 456
|
| ఉ. |
అప్పుడు శుష్కకాష్ఠనిచయజ్వలితాగ్నిసమప్రదీప్తుఁ డై
యొప్పుచుఁ గీలజాలకలితోన్నతవాలము రాక్షసాలిపై
నిప్పులు రాలఁ ద్రిప్పుచును నిండినసందడి వాయఁ జూఁడుచుం
దప్పక పౌరు లోలిఁ దనుఁ దద్దయు విస్మయ మంది చూడఁగన్.
| 457
|
| క. |
రోమాంచావృతవపు వు, ద్దామాభ్రముభంగి మెఱయఁ దత్కీలోద్య
ద్భీమతరవాల మురుసౌ, దామనిగతిఁ దనరఁ దనరి తరుచరుఁ డాత్మన్.
| 458
|
| క. |
ఈకట్లు ద్రెంచికొని యీ, నాకారులఁ జంపునపుడు నానారక్షో
నీకంబులు గల వేగతిఁ, జేకొని కడలేనిరణము సేయుదు నింకన్.
| 459
|
| వ. |
కొంతదడ వేమైనఁ జేయ నిమ్ము సైరించెద మున్ను రాత్రి గానంబడనియీలంకా
పురంబునం గలయశేషవిశేషంబులు దివాసమయంబున నీరక్కసులు ద్రిప్పి
కొనిపోవం బోయి చూచెదం గాక యనుచుండ నంతలోఁ గాలకింకరభయం
కరాకారు లగునారాక్షసకింకరులు బలువిడిం గవిసి.
| 460
|
| ఉ. |
ఉరవడి శంఖకాహళము లూఁదుచు దిక్కులు వ్రయ్య నార్చుచున్
బెరసి మృదంగనిస్సహణభేరులు ఘోషిల వ్రేయుచున్ భుజో
ద్ధురబలుఁ డైనవాయుసుతుఁ దోరపుమ్రోకుల బల్వుగా మద
ద్విరదముఁబోలెఁ గట్టికొని వీథులఁ ద్రిప్పఁగఁ జూచి రక్కసుల్.
| 461
|
| క. |
చని నీతో భాషించిన, వనచరునిం బట్టి తోఁక వడిఁ గాలిచి యం
గన పురిఁ ద్రిప్పుచు నున్నా, రనవుడు నాపల్కు శస్త్రృహతిగతిఁ దాఁకన్.
| 462
|
| వ. |
సీత యత్యంతదుఃఖాక్రాంత యై యాత్మ నతినిష్ఠ నగ్నిదేవు నుద్దేశించి.
| 463
|
| సీ. |
నాజీవితేశుఁడు నావగ లుడుపంగ, వడి సముద్రము దాఁటి వచ్చునేని
పతి కృతజ్ఞుఁడు సత్యభాషావిశేషుండు, నతిపుణ్యచరితుఁడు నయ్యెనేని
గురుల కే శుశ్రూష కోరి చేయుదునేని, నఖిలసన్నుతసాధ్వి నైతినేని
తపము చేయుదునేని దమశమాన్వితనేని, నిరతశీలవ్రతనియతనేని
|
|
