| | డు నాచేత నీవృత్తాంతంబు విన్నయప్పుడ నాకంటెఁ బ్రబలు లైనయనేక | 304 |
| క. | వీఁ పెక్కి రమ్ము లంకా, ద్వీపముతోఁ గూడ నైన దేవీ నిను నే | 305 |
| క. | ఈపనికి సంశయించిన, భూపక్షిమృగాదిరూపములు పూనెద నే | 306 |
| ఉ. | నావుడు సీత యెంతయు మనంబున సంతస మంది యి ట్లనున్ | 307 |
| క. | జలనిధులు జానుదఘ్నం, బులుగాఁ గులగిరులు గజ్జపొడవులుగాఁ దా | 308 |
| వ. | ఇ ట్లేచి ప్రళయకుపితభైరవాకారప్రకారం బగుతనయాకారంబు సీతకుం జూపి | 309 |
| మ. | మరుదుద్యద్గతి నన్ను నెత్తికొని భీమవ్యోమమార్గంబునం | 310 |
| వ. | అట్లు గాక న న్నె త్తికొని నీవు సన దశముఖుం డెఱింగి పనుపఁ గ్రూరాకారు | 311 |
| క. | పరపురుషులతను వంటని, పరమపతివ్రతను నాఁడు పంక్తిగ్రీవుం | 312 |
