దుండును సత్యసంధుండును బంధుప్రియుండు నాశ్రితవత్సలుండును బితృభక్తి
తత్పరుండును శీలదాక్షిణ్యసంపన్నుండును బహుశ్రుతుండు ననంతప్రతాపుండు
నతిగంభీరుండును మహాజవసత్త్వసంపన్నుండును మహేంద్రప్రతిమానదుర్జయుం
డును జంద్రసమాననితాంతకాంతుండును మారాకారుండును మహారథుండును
బృహస్పతిసమానబుద్ధియు యక్షేశసంకాశసర్వలోకరాజ్యధురంధరుండును సకల
గుణాకరుండును శత్రుభీకరుండును బరసుందరీపరాఙ్ముఖుండును దుందుభిస్వ
నుండును విపులాంసుండును మహాహనుండును మహాబాహుండును మహోర
స్కుండును గంబుగ్రీవుండును గూఢజత్రుండును సుతామ్రాక్షుండును స్నిగ్ధవ
ర్ణుండును సముండును సమవిభక్తాంగుండును సువిక్రముండును సులలాటుండును
ద్రిశీర్షుండును బీనవక్షుండును జతుష్కిష్కుండును జతుర్దంష్ట్రుండును జతుర్గతి
యుఁ జతుర్లేఖుండును జతుష్కళుండును జతుర్దశసమద్వంద్వుండును ద్రిస్థిరుం
డును ద్రివ్యాప్తుండును ద్రివళీయుతుండును ద్రికాలజ్ఞుండును ద్రితామ్రుండును
ద్రిస్నిగ్ధుండును ద్విశుక్లుండును దశపద్మవంతుండును దశవిశాలుండును షడున్న
తుండును బంచస్నిగ్ధుండును నష్టవంశవంతుండు ననునివి మొదలుగా ననేకశుభ
లక్షణంబులు గలవు నాకన్నయవి నీకు విన్నపంబు సేసితి మఱియు సువర్ణవ
ర్ణుండు గాని సౌమిత్రియు నన్నిగుణంబులం దమయన్నచందంబువాఁడు నా
రాక కెదురుసూచుచు సముద్రతీరంబున నంగదాదు లనేకవానరులతోడ నున్న
వా రింక నీసేమంబు వేగంబ యెఱింగింప రామచంద్రునొద్దకుం బోవవలయు
ని న్నట్లు జనస్థానంబునం గోల్పడి నీపోయినమార్గంబు వెదకుచు వచ్చి ఋశ్య
మూకంబు చేరి యచట సుగ్రీవునితో సఖ్యం బాచరించి నీప్రసంగంబు దడ
వుడు నతండు నీవు రావణుచేతం బట్టువడిపోవుచు లజ్జ నింకేటికిఁ దొడవు లనుచు
నీపైచేలకొంగున ముడియఁ గట్టి భూనిక్షేపంబు సేయుచుం బోయినతొడవు లేఁ
గొనివచ్చి యిచ్చిన నందికొని భౌమునందునుండు రఘునందనులముందటం బెట్టిన
రామచంద్రుం డౌతొడవు లంకోపరిస్థలంబునం బెట్టికొని బాష్పధారామగ్నుం డ
గుచు నక్కునం జేర్చికొని చూచి యాలింగనంబు సేసి తమ్ముఁడుం దానును బహు
ప్రకారంబుల విలపింప నేనును భానుజుండును నెట్టకేలకు చేర్చి ప్రసన్నులం
చేసి తన్నియోగంబున నిన్ను నన్వేషింప వచ్చిన రాఘవేంద్రునిదూతను సుగ్రీ
వునిసచివుండఁ బవనతనయుండ హనుమంతుం డనువాఁడ భవద్దర్శనోత్సాహం
బున సముద్రంబు దాఁటి లంక సొచ్చి సర్వంబును బరికించితి రావణుం
డిట వచ్చుట యెఱుంగుదు నిక్కంబు నీదాసుండ నమ్ము మనుచుం బాదం
బుల కెరఁగి లేచి వినయంబున నింక నేచింత వలదు నీనిజేశుండు సకలగుణాభి
రాముం డగురాముండు నీ కానవా లిచ్చినభద్రముద్రిక యవధరింపు మని
చేతి కిచ్చిన.
