| |
జనులవలన నాగుణములు, విని యెఱిఁగెదు గాక నన్ను విశ్రుతఃపుణ్యా.
| 80
|
| క. |
నినుబోఁటిమహాత్ములు పో, ల నొనర్చిన చెలిమి నిశ్చలం బై యుండున్
వినుతాత్మధ్యానంబులఁ, దనరారెడు యోగిజనులధైర్యముఁబోలెన్.
| 81
|
| క. |
అరయఁగ సముఁడు నదోషా, కరుఁడును నగుసఖుఁడు పరమగతి చెలికొఱకై
సిరి విడుతురు దేశము విడు, తురు బంధుల విడుతు రెలమితో నార్యజనుల్.
| 82
|
సుగ్రీవుండు రామునితో నిజవృత్తాంతంబు చెప్పుట
| వ. |
అని పలికి సుగ్రీవుండు రామలక్ష్మణులం గన్నులారం జూచుచు నటఁ జని కుసు
మవిసరభరితయు లోలంబావృతయు నగుచుం జాల విశాల యగునొక్కసాల
శాఖ విఱిచి తెచ్చి రామభద్రునితో నాశాఖపైఁ గూర్చుండె హనుమంతుం
డపుడు వారిం జూచి మఱియొక్కభూరిసాలశాఖ విఱిచికొనివచ్చి యాశాఖపై
లక్ష్మణుం గూర్చుండఁబెట్టె నప్పుడు సుగ్రీవుండు బాష్పాకులలోచనుఁ డగుచు
శ్రీరామచంద్రన కి ట్లనియె.
| 83
|
| మ. |
బలిమిన్ నాప్రియపత్నిఁ దోఁచుకొని కోపక్రూరతన్ వీటిలో
పల నన్నున్ వసియింప నీక వెలికిం బాఱంగ వే తోలినన్
బలవంతుం డగువాలి కోర్వక భయభ్రాంతుండ నై చింత లో
నెలయన్ వందుచు నున్నవాఁడ నగతో నీఋశ్యమూకస్థలిన్.
| 84
|
| క. |
దేవ యనాథుఁడ నన్నుం, గావుము నామాన మనుడుఁ గాకుత్స్థుఁడు సు
గ్రీవ యుపకార మెఱుఁగుదు, నీవాంఛిత మార నీకు నెయ్యం బెసఁగన్.
| 85
|
| చ. |
కనదురురత్నపుంఖములు కాలభుజంగమహోగ్రముల్ మహా
శనిసదృశప్రభావములు షణ్ముఖకాననసంభవంబులున్
ఘనతరకంకపత్రములు గల్గిన యీశితసాయకంబులం
దునిమెద వాలి లీలఁ ద్వరతో నిల శైలముఁబోలెఁ గూలఁగన్.
| 86
|
| వ. |
అనవుడు సుగ్రీవుండు సంతోషితస్వాంతుండై శ్రీరామభూకాంతుఁ గనుంగొని.
| 87
|
| క. |
జనవర మర్మవిదారణ, కనదురుశితసాయకములఁ గాల్పుము వాలిన్
దినకరుఁ డుగ్రమరీచులఁ, గనలుచు లయవేళ జగముఁ గాల్చినభంగిన్.
| 88
|
| వ. |
అని పలికి వాలి పౌరుషధైర్యయశోజవంబులు వినిపించెద నవధరింపుము.
| 89
|
| చ. |
ప్రకటమదోద్ధతిన్ విపులపర్వతశృంగము లెత్తి వాని నిం
గికి నెగయంగ వైచి వెసఁ గేల వడిం బడఁ బట్టుఁ జింత నొం
దక యుదయంబుకంటె మును దక్షిణవారిధినుండి యుత్తరా
బ్ధికి నపరాబ్ధినుండి తొలిదిక్కు పయోధికి నేఁగు నిచ్చలున్.
| 90
|
| క. |
తనబల మెఱిఁగెడుతలఁపున, ననిమిషపతిసుతుఁడు వేగ మరుగఁగ నవ్వీ
రునిజవమున బహుతరఘన, వనతరుజాలములు విఱిగి వసుధం ద్రెళ్లున్.
| 91
|
| సీ. |
దుందుభి యనుపేరి దుష్టోగ్రమహిషంబు, హిమవంతమున కేఁగి హిమనగంబ
|
|
