పుట:భాస్కరరామాయణము.pdf/157

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


నియు భాసయుం గ్రౌంచియు ధృతరాష్ట్రయు శుకియు ననుకూఁతులుం బుట్టిరి
కద్రువకు నాగసహస్రంబులును సురసకు నేకశిరంబు లగుసర్పంబులు నూఱు
నుద్భవించె వినతకు వరుణుండును గరుడుండు ననువిహంగమప్రముఖు లుద
యించి రందు.

110


క.

ఏనును సంపాతియునుం, గా నరుణున కుదితుల మగుఖగముల మనుజుం
డైనజటాయు వనెడువాఁ, డేనును బుత్రులము శ్యేని కే మిరువురమున్.

111


ఉ.

బాంధవ మొప్ప నిట్లు తగఁ బల్కినపక్షిపతిం బ్రియోక్తిసం
బంధ మెలర్ప వీడుకొని బాహుబలోద్భటశక్తిశౌర్యగ
ర్వాంధవిరోధిభూధ్రభిదురాయుధుఁ డావిభుఁ డేఁగె సల్ల తా
గ్రంథలకుంజపుంజములు గల్గిన పంచవటంబుచెంతకున్.

112


క.

చని యచ్చట ననుజన్మునిఁ, గనుఁగొని యొకపర్ణశాల గావింపు మనా
మన మిచ్చట నిటమీఁదటి, వనవాసదినంబు లుండవలయుం బ్రీతిన్.

113


మ.

అనిన వాస్తువిధిజ్ఞతం బరశుదాత్రాదిద్రుమచ్ఛేదసా
ధనముల్ గైకొని భూరిపర్ణతృణసంతానంబు ఛేదించి చ
య్యన సంధించి యమర్చి కట్టినతదీయాగార మున్నంతఁ జూ
చి నరేంద్రుండు నిజానుజుం బొగడి చేకూర్చెం గౌఁగిటం జిక్కఁగన్.

114


క.

ఆమందిరంబుచెంతను, రామానుజుఁ డొక్కయిల్లు రచియించి నయ
శ్రీమహితుం డై రేపగ, లేమఱక మహీశుఁ గొల్చి యెంతయు భక్తిన్.

115


చ.

బహుమృగమాంసఖండములు పక్వఫలంబులు తేనియల్ రఘూ
ద్వహుసతి గోరుభూరుహలతాకుసుమాదులుఁ దెచ్చి యిచ్చుచున్
మిహిరసమానతేజుఁడు సుమిత్రతనూజుఁడు గొల్వఁగా ముదా
వహముల యయ్యెఁ వత్సమయవాసరముల్ గురువంశభర్తకున్.

116


వ.

[1]అంత నొక్కనాఁడు.

117

లక్ష్మణుఁడు జంబుకుమారునిం జంపుట

సీ.

రామభూనాథుండు రామానుజునిఁ గని, యెంతయుఁ బ్రేమతో నిట్టు లనియె
నివ్వనంబున కేఁగి యింతికి ఫలములు, వేగ దెమ్మన్న నవ్విభునిపాద
పద్మంబులకు మ్రొక్కి భక్తిమై లక్ష్మణుం, డవ్వని కేఁగి విహారలీలఁ
గొమరొప్ప ఫలములు గోయుచునుండ నా, పొంత విద్యుజ్జిహ్వపుత్రుఁ డైన
ఘోరదైత్యుండు జంబుకుమారుఁ డుగ్ర, తపము సలుపంగ నెఱిఁగి సుత్రాముఁ డాది
సురలు పుత్తెంచి రపుడు భాసురకఠోర, చంద్రహాసంబు నది వాఁడు సరకుగొనక.

118
  1. 117 మొదలుకొని 132 వఱకుఁ గలపాఠము వ్రాఁతప్రతుల లేదు.