పద్మపురాణము
ఉత్తరఖండము - షష్ఠాశ్వాసము
క. |
శ్రీరామాచల[1]రాజ
శ్రీరమ్యారూఢ నయవిశేషణకృత్యా!
పారావారగభీర! ద
యారసహృదయారవింద! యబ్బయకందా!
| 1
|
వ. |
పరమయోగవిద్యాగరిష్ఠుండగు వసిష్ఠుండు దిలీపున కిట్లనియె;
నట్లు పరమధామమహత్త్వంబు విని గిరిరాజనందన శంకరుం
గనుంగొని యప్పరమేశ్వరుండు నిత్యవిభూతియగు పరమపదం
బున నుండి యేమి కతంబున ప్రకృతివిభూతిం బ్రవేశించు. శుద్ధ
సత్త్వసంపన్నుండై యుండి సత్త్వరజస్తమోగుణంబులం
బొందం గారణం బేమి? యింతయు వినవలతు నాన తిమ్మని
యడిగిన నమ్మహాదేవికి రుద్రుం డిట్లనియె.
| 2
|
ఆ. |
పరమపదమునందుఁ బద్మాసమేతుని
నిత్యముక్తసేవ్యు నిగమవినుతు
విష్ణుఁ జూచి ప్రకృతి వినమితవదనయై
కరపుటంబు మౌళిఁ గదియఁజేసి.
| 3
|
సీ. |
తుభ్యం నమో దేవ! దురితనివారణ!
విశ్వరూపాత్మక! విశ్వధామ!
పురుషోత్త మాచ్యుత! భువనైకరక్షణ!
సర్వదేవాత్మక! శార్జ్గపాణి!
శ్రీశ! నీలాధిప! యీశాన! వేదాంత
వేద్య! జగన్నాథ! విబుధవంద్య!
కృష్ణ! నారాయణ! కేశవ! గోవింద!
యవ్యయ! మురవైరి! హరి! ముకుంద!
|
|
- ↑ రాజ్య (తి-హై)