పుట:పద్మపురాణము (మడికి సింగన).pdf/243

ఉత్తరఖండము-పంచమాశ్వాసము

211

తే.⁠

లఖిలభోగాఢ్యమై నిత్యమై వెలుంగు నట్టి వైకుంఠనిలయవిఖ్యాతిఁ బొగడ వేదనిదులకు బ్రహ్మకు వేదములకు నమరవరులకు నాకును నలవి యగునె?

⁠ 133

క.⁠

కల్పశతకోట్లయందు న నల్పంబగు విష్ణుపదమహత్త్వము ఫణిరా ట్తల్పుండును నెఱుఁగం డఁట యల్పుల తరమే నుతింప నంబుజవదనా!

⁠ 134

ఆ.⁠

దీర్ఘశృంగములును దెలుపులునై వెండి కొండ లట్లు పెక్కుకొమరు మిగిలి యమృతవాహినులకు నాధారమై గోవు ల ప్పురంబునందు నొప్పు మిగులు.

⁠ 135

వ.⁠

మఱియును సిద్ధసాధ్యులును విశ్వేదేవతలును బరమజ్ఞానపరా యణులగు యోగిపుంగవులును మూర్తిమంతంబులగు ఋగ్యజు స్సామాధర్వణంబులును దివ్యఋషిగణంబులును బరమభాగవతు లును ననవరత[1]జాగ్రచ్చిత్తులై పరమానందంబునం గొల్చి యుండఁ బరమపదనాథుండు నిత్యయౌవనుండును నిరవధికభోగ పరాయణుండును నిఖిలచరాచరోత్పత్తిలయకారణుండును నై సుఖంబుండు మఱియును.

⁠ 136

శా.⁠

నీలాభూము లపూర్వయౌవనముతో నిత్యంబు సేవింపఁగా నీలాభ్రంబునఁ దోఁచు క్రొమ్మెఱుఁగునా నెక్కొన్న వక్షంబునన్ శ్రీ లీలారతి నుల్లసిల్లఁగ సదా శృంగారుఁడై విష్ణుఁ డు త్తాలైశ్వర్యవిభూతిఁ బొల్పెసఁగుఁ దద్ధామంబునం దెప్పుడున్.

⁠ 137

వ.⁠

అని యిట్లు పరమధామమహత్త్వంబు గిరిరాజతనూభవ కానతిచ్చి చంద్రశేఖరుండు మఱియు నిట్లనియె.

⁠ 138

1. భాగ్యచిత్తులై (ము)