| |
నేకాదశి కూడెనేని యది నాకు నివాసంబుగా నొసంగుఁడు
ఉదయంబున హరివాసరంబును వేఁడ వైనతేయోదయంబున వేఁడెద.
మునిదగ్ధ[1]నై యిష్ఠార్థంబుగా నీప్రాంతంబు వేఁడెద నీవలయు నిధి
యీకుండిన వేయితునియ లయ్యెదనని కులిశంబుచేత విచ్ఛిన్నయైన
తన్మోహిని పలుకు వచనంబులు విని దిగంబరపురోగములైన యా
నిర్జరులందఱు విమర్శించుకొని యమదర్శనార్థంబుగా, వైకుంఠధ్వంస
నార్థంబుగాఁ, బాషండవృద్ధ్యర్థంబుగాఁ, బాపసంజననార్థంబుగా,
దత్పురోహితునివలన ననుజ్ఞఁ గొని మోహినిం జూచి యిట్లనిరి.
| 227
|
దేవతలు మోహినికి స్థానమును కల్పించుట
| సీ. |
అఖిలలోకవిమోహానార్థంబుగా నీకు
నుండ నర్హం బగుచున్న ధామ
మాదశమీప్రాంత మదియె ప్రత్యూషదు
ష్టము హరిదినసంయుతము ఘటింప
జంభదుష్టము గాదు సకలదానవదైత్య
గమ్యంబు గాదు యోగ్యంబు గాదు
సురలకు, నందు సుస్థిరలీల విహరింపు
మాకాలమున మాధవార్చనంబు
|
|
| తే. గీ. |
సేయుమనుజుల సుకృతంబు చెందు నింక
సంశయం బంద నేటికి సారసాక్షి!
దేవకార్యార్థమై నీవు తిరిగినట్టి
తత్ప్రయాసంబు ఫలియించుఁ దరళనేత్ర!
| 228
|
| క. |
ఆదిత్యోదయహీనత .
నాదశమీప్రాంత మున్న హరిదివసముగా
నాదటఁ గైకొని యుండెడు
నాదుర్మదుఫలము నీకు నర్పించు నిఁకన్.
| 229
|
| వ. |
సూర్యహీనంబగు దశమీప్రాంతం బేకాదశీమిశ్రంబు నాశంబు
నొందించిన నుపవాసవ్రతదానజాగరణంబులచే నార్జించిన పుణ్యంబు
|
|
- ↑ "నైష్యర్థంబులుగా" నని వ్రాతప్రతి.
