పుట:నారదీయపురాణము (అల్లాడు నృసింహకవి).pdf/210

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది


సీ.

అలచుట్టు గట్టుచే నాగుణనిధి
                       యాలమందకు దొడ్డి యమర్చలేఁడె
కనకాద్రి యామేటి ఘనకేలి పాలుఁ గం
                       తులకును దిబ్బగా నిలుపలేఁడె
హిమశైలరాజంబు నీదొర నేర్పునఁ
                       బసులకఱ్ఱగఁ గేలఁ బట్టలేఁడె
వింధ్యంబు నీదంట వీక్షించి కడువింత
                       బంతి సేయఁగలేఁడె బాహుపటిమ


తే. గీ.

వ్రేల నీకొండ యెత్తుట వింత యగునె
యనుచుఁ దను సర్వఖేచరయక్షసిద్ధ
సాధ్యవిద్యాధరాదులు సన్నుతింప
లీల మెరయించె నపుడు గోపాలవరుఁడు.

79


వ.

అప్పు డింద్రుండు భీతింబొంది యాకృష్ణునకు మ్రొక్కి యిట్లని
వినుతించె.

80


క.

నీవాఁడను నీవాఁడను
నీవాఁడను నాకు దిక్కు నీవే తండ్రీ!
కావక మానితె మును లో
కావక శరణన్నకల్మషాత్ములనైనన్.

81


తే. గీ.

మదపరాధములైన సన్మహిమఁ గాతు
మదపరాధముఁ గావవే మాధవ! హరి!
కృష్ణ! గోవింద! వైకుంఠ! కేశవ! మధు
సూదన! మురారి! చక్రి! యచ్యుత! ముకుంద.

82


ఆ. వె

జయ యుపేంద్ర! కృష్ణ! శౌరి! నారాయణ!
జయ పురాణపురుష! చక్రహస్త!
జయ పరేశ! ఈశ! స్వామి! జగన్నాథ!
జయ రమాకళత్ర! జయ పవిత్ర.

83


వ.

అని నుతించిన.

84


క.

దరహాసచంద్రికారస
భరమున సురరాజు తాపభయము లణంచెన్
శరణాగతవత్సలుఁ డా
హరి గోపకు లంది రద్భుతానందంబుల్.

85