పురుషద్వేషిణి కథ
147
సఖులు — మాకునుం దెలియదు. పెక్కుదినములనుండి తెలిసికొనవలయునని తాత్పర్యము గలిగియున్నది.
మంజు - అడిగి తెలిసికొందమా?
భ్రమ— అమ్మయ్యో! ఆమెయొద్ద పురుషులమాట తలపెట్ట నెవ్వరితరంబు.
మంజు - మన మడిగిన గోపము సేయునా?
కలభా - యుక్తిగా నడిగినచో మనకుఁ జెప్పకమాన దనుకొందును.
భ్రమ— అందులకు సమర్ధురాలు మన మంజువాణియే.
మంజు - నేనే యడిగెదను. రండి. భయమాయేమి యని యందఱు నామె యొద్దకరిగి సఖీ! నీళ్ళు చల్లుట మానుము కొంచెము నీతో మాట్లాడవలసిన పని యున్నది.
పురుషద్వేషిణి – సఖులారా! ఇంతలో నాయాటను మాన్పదగిన పని యేమి వచ్చినది?
మంజు — మఱి యేమియునులేదు. సమదు:ఖసుఖులమగు మాతో జెప్పఁదగని రహస్యముండునా.
పురు - మీకు నుడువరాని యేకాంతము నాకేమియును లేదే!
మంజు - అట్లయిన వినుము. నీవు లోకపరిపాటి స్త్రీలవలెఁగాక విరుద్ధంబగు వ్రతము బూని సుఖోచితంబగు కాలంబంతయు నూరక గడుపుచుండుట కెంతయు మాస్వాంతములు చింతిల్లుచున్నవి. కారణం బెద్దియేని కలిగిన నుడివి మాచింతఁ బాపవేడెదను.
పురుషద్వేషిణి — ఓహో! ఇదియా మీ ప్రశ్నము (అని తలవాల్చి యూరకొనును.)
మంజు - చెలీ! ఏమి తల వాల్చుకొని యూరకుంటివి. నేనిట్లడిగితినని కోపమా?
పురు - దానికేమి? పోనిమ్ము. వాలాడికొందము రండు.
మంజు - మన యాటలును. పాటలును, నీటులును జూచి, సంతసించు వారెవ్వరు?
పురు - మనకు మనమే సంతసింతము. ఒరుల సంతోషముతో మనకేమి పని.
మంజువాణి - అయ్యో! స్త్రీవిలాసము పురుషుని, బురుషవిలాసము స్త్రీని సంతోషపెట్టును గాని తన విలాసము తన కెన్నఁడు నానందము గలుఁగజేయదు.
పురు — ఇస్! అట్టి శబ్దము నాకుఁ గర్ణగఠోరముగా నున్నది. ఏమిటి కుచ్చరించితివి?
