| |
భద్రక యనెడియాధాత్రి పరఁగుచుండు
రాక్షసవిరామ! కస్తురిరంగధామ!
| 39
|
పూర్ణాభూమిలక్షణము
| గీ. |
వెలసి శంకరుశక్తిచే నలరి మిగుల
రక్తవర్ణంబునున్ బహురత్నములను
గలిగి శోభిల్లి పూర్ణయుం జెలువు మీఱు
రాక్షసవిరామ! కస్తురిరంగధామ!
| 40
|
ధూమ్రాభూమిలక్షణము
| చ. |
పరఁగఁ ద్రిమూర్తిశక్తియును బచ్చనివర్ణముఁ గల్గి ధాత్రియున్
గరిమను నారికేళక్రముకంబులు వృక్షము లెల్లఁ బర్వఁగా
నిరవుగ భూసురోత్తములు నెల్లెడలన్ వసియింప మిక్కిలిం
బరఁగును ధూమ్ర యీవగను బాగుగఁ గస్తురిరంగనాయకా!
| 41
|
తాళలక్షణము
| గీ. |
అంబరంబున నల తకారంబు పుట్టె
ధారుణిని నుద్భవించె ళకార మెలమి
దనరి యీ రెండునుం గూడిఁ దాళ మయ్యె
రాక్షసవిరామ! కస్తురిరంగధామ!
| 42
|
తకార ళకారములకు స్వరూపదేవతలు
| క. |
పరఁగఁ దకారమె యీశుం
డరయ ళ కారంబె శక్తి యా శివశక్తుల్
పరఁగఁగ, వారల కూటమి
గరిమను దాళంబు నయ్యెఁ గస్తురిరంగా!
| 43
|
తాళాధిదేవతలు
| గీ. |
అల తకారంబునకు వేల్పుఁ దపనుఁ డయ్యెఁ,
గోరి శశి దేవతయ్యె ళ కారమునకు,
నిలను దాళంబునకు వేల్పు లినుఁడు శశియు,
రాక్షసవిరామ! కస్తురిరంగధామ!
| 44
|
