రేకు: 0259-01 ముఖారి సం: 03-337 విష్ణు కీర్తనం
| పల్లవి : |
పుణ్యమున నన్నుఁగాచి పురుషార్ధివౌదుఁ గాక
గణ్యమా నే నీకు నాకత యెంతవున్నది.
|
|
| చ. 1: |
వెలయ నిన్నుఁబొగడే వేదము లనంతములు
యెలమి నిన్నుఁ బొగడ నెంతవాఁడను
యిల నిన్నుఁ బూజించేరు ఋషులు కోటానఁగోటి
అలరి నిన్నుఁ బూజించేయంతవాఁడనా
|
|
| చ. 2: |
శరణు నీకుఁ జొచ్చిన జంతువు లనంతములు
వరుస నే నందులో నెవ్వరిఁ బోలుదు
సొరిది నిన్నుఁ గొలిచే సురలు సేనా సేన
పరగ నేఁ గొలిచేటి పని నీకు నెంత
|
|
| చ. 3: |
కాల మెంతైనాఁ గద్దు కర్మములు వేవేలు
ఆలించ నందులో నే నణుమాత్రము
తాలిమి శ్రీవేంకటేశ దయాధర్మము నీది
పాలించవే నీవు నన్నుఁ బలుకు లేమిటికి
|
|
రేకు: 0259-02 లలిత సం: 03-338 వైరాగ్య చింత
| పల్లవి : |
నాలో నున్నాఁడవు నన్నుఁ గావ(క) నీకుఁబోదు
యీలీలఁ బట్టుచీరెరవిచ్చిన వానివలె
|
|
| చ. 1: |
చుట్టుకొంటిఁ గర్మములు సొరిదిఁ బసిరికాయ
నట్టనడిమి పురువునడకవలె
వట్టిజాలిఁ దిరిగితి వడిఁ బంచేంద్రియముల
పట్టిన నీటిలో జలభ్రమణమువలెను
|
|
| చ. 2: |
ధరలోనఁ బుట్టి పుట్టి తగ వచ్చినందే వచ్చి
వరుస రాట్నపుగుండ్రవలె నైతిని
అరసి నే నంటుకొంటి అంగనల పొందులను
చొరఁబారి వేలుకాడే సూదిరాతివలెను
|
|
| చ. 3: |
అంతటను స్వర్గనరకాదిలోకాలు మెట్టితి
బంతిగట్టి నురిపెడి పసురమునై
చెంతల శ్రీవేంకటేశ చేరితి నీవద్ద నేఁడు
వంతుకుఁ గామధేనువు వద్ది దూడవలెను
|
|
రేకు: 0259-03 సామంతం సం: 03-339 వైరాగ్య చింత
| పల్లవి : |
జననమరణములు జంతురాసులకు
వెనకముందరను విడువని కొలలు
|
|
| చ. 1: |
తలఁచినచోటను తగుదేహములై
పొలసిపోయినాఁ బోనీవు
వెలుపల లోపల వెలయ భోగములు
కలలోపలివలెఁ గన్నది తెలివి
|
|
| చ. 2: |
పూచినచోటుల పుత్రమిత్రులై
కాఁచి కరఁచినాఁ గరఁగవివి
తూఁచిన నిరుదెస దుఃఖసుఖంబులు
వూఁచి విడుచుటే వోపిన తెలివి
|
|
| చ. 3: |
అనాది వాసనలంటిన జిగురులు
మనోగుణములై మానవివి
వినోదములు శ్రీవేంకటేశుకని
కనే వుపాయము కందువ తెలవి
|
|
రేకు: 0259-04 ధన్నాసి సం. 03-340 వైరాగ్య చింత
| పల్లవి : |
అక్కడ నెక్కడి నరకము ఆ మాటే కల్లా
దిక్కుల నిదె ఇన్నియుఁ దీరుచుకొంటిమయ్యా
|
|
| చ. 1: |
తనువిది మలమూత్రంబుల దాకొనియుండిన పట్ణము
దినదినమును వుచ్చిష్టపుదిడ్లఁ దూరెదము
జననము నెత్తురు నెమ్ములు సారెకు నూరెడిగుంతలు
మనిమని నరకము చొచ్చిన మనుజుల మిదె నేము
|
|
| చ. 1: |
మదనజలంబుల కాలువ మాపెద్దల పూర్వంబులు
పొదలిన పుత్రుల యిసిళ్లపుట్టలు పెట్టెదము
యెదుటనె సంసారంబులు యెడయని కారాగృహములు
మదిమది నరకము చవిగొను మనుజుల మిదె నేము
|
|
| చ. 1: |
వుట్టినదే నగ్నత్వము బూతో బండో యెరఁగము
చిట్టంట్లవాచవులగు జీవుల మ్రింగెదము
నెట్టన శ్రీవేంకటేశ్వర నీతోఁ గూడఁగ జగములు
మట్టినచోటే మట్టే మనుజుల మిదె నేము
|
|
రేకు: 0259-05 దేసాక్షి సం: 03-341 వైరాగ్య చింత
| పల్లవి : |
తప్పులు వొప్పులు దేహి తన మూలమే
రెప్పలతుద నివిగో రేపులు మాపులును
|
|
| చ. 1: |
తనలోని పాపములే తగిలి యెదిటివారి-
నినుపు నేరములై నిందింపించు
మనసులో పుణ్యములే మహిఁ గన్నవారిమీఁద
పొనుఁగని నేరుపులై పొగడింపించును
|
|
| చ. 2: |
తొల్లిటి మరణములు తోడనే పుట్టినపుడే
యెల్లవారుఁ జూడఁగాను యేడుపించును
పెల్లరేఁగి తాఁజేసే పెనుఁ గర్మబంధములే
మెల్లనే నానాఁటికి మేను గొప్పచేసును
|
|
| చ. 3: |
సావిఁ దన నడకలే స్వర్గనరకములై
జీవులకు మాయగప్పి చిక్కింపించు
శ్రీవేంకటేశ్వరు సేవ చేతిలోని మోక్షమై
కేవలపు ప్రపంచము గెలుపించును
|
|
రేకు: 0259-06 శ్రీరాగం సం: 03-342 గురు వందన, నృసింహ
| పల్లవి : |
నడుమ రెంటికిని నా మేను
వడఁబడె యెందలివాఁడనొ నేను
|
|
| చ. 1: |
కంటిమి జగమిది కన్నుల యెదుటను
అంటి యిదియు నిజమనరాదు
వింటి స్వర్గము వేరే కలదని
కంటగించి అది గాదనరాదు
|
|
| చ. 2: |
కట్టుకొంటి మిదె ఘనసంసారము
గట్టిగ నిఁకఁ దొలఁగఁగరాదు
పట్టుకొంటి మిదె పాపపుణ్యములు
తెట్టదెరువుననె దించాలేము
|
|
| చ. 3: |
నగితి నొకసెలవి నానాఁటి బదుకు
మొగి నొకచే నిను మొక్కితిని
అగపడె శ్రీవేంకటాధిప నీకృప
నిగుడి గురుచే నినుఁ గనఁగలిగె
|
|
