తాళ్ళపాక పదసాహిత్యం/మూడవ సంపుటం/రేకు 234
రేకు: 0234-01 సాళంగనాట సం: 03-192 అన్నమయ్య స్తుతి
పల్లవి:
నేనింత సేసినయట్టి నేరమి మరవవయ్య
ఆనుకొని తాళ్లపాక అన్నమయ్యఁ జూచి
చ. 1:
నావొళ్లి యపరాధా లెన్నక నిన్ను సారెసారె
వేవేలు దూరితి విచారించక
కావించి కన్నులలోని కళంకు దెలియలేక
ఆవలఁ జందురు నలుపణఁకించినట్లు
చ. 2:
పాయక నేఁ జేసినట్టి పాపము లెంచుకొనక
ఆయాలు మోవనాడితి నదివో నిన్ను
మాయల నాదేహమిది మలినమే తలఁచక
చాయ లేదని యద్దము సారెఁ దోమినట్లు
చ. 3:
మదమత్సరాలు నాలో మానకిట్టే వుండఁగాను
అదియే నీచేఁతంటా నాడుకొందును
యెదలో శ్రీవేంకటేశ యిరవై నీ వుండఁగాను
వెదకి వెదకి నీకే వెఱ్ఱిగొన్నయట్లు
రేకు: 0234-02 లలిత సం: 03-193 కృష్ణ
పల్లవి:
ఆదివిష్ణు వీతఁడే యటరమ్మా
ఆదిగొని భూభార మణఁచీనోయమ్మా
చ. 1:
చందురునుదయవేళ సవరేతిరికాడ
కందువ దేవకి బిడ్డఁ గనెనమ్మా
పొందుగ బ్రహ్మాదులు పురుఁటింటి వాకిటను
చెంది బాలుని నుతులు సేసేరోయమ్మా
చ. 2:
వసుదేవుని యెదుట వైకుంఠనాథుఁడు
సిసువై యవతరించి చెలఁగీనమ్మా
ముసిముసి నవ్వులతో మునులకు బుషులకు
యిసుమంత వాఁడభయమిచ్చీనమ్మా
చ. 3:
కన్న తల్లిదండ్రులకు కర్మపాశము లూడిచి
అన్నిటా రాకాసిమూఁక లణఁచీనమ్మా
వున్నతి శ్రీవేంకటాద్రినుండి లక్ష్మీదేవితోడ
పన్ని నిచ్చకల్యాణాలఁ బరగీనమ్మా
రేకు: 0234-03 సామంతం సం: 03-194 కళ్యాణ కీర్తనలు
పల్లవి:
పసిఁడి యక్షంత లివె పట్టరో వేగమే రారో
దెసలఁ బేరటాండ్లు దేవుని పెండ్లికిని
చ. 1:
శ్రీవేంకటేశ్వరునికి శ్రీమహాలక్ష్మికి
దైవికపుఁ బెండ్లిముహూర్తము నేఁడు
కావించి భేరులు మ్రోసె గరుడధ్వజంబెక్కె
దేవతలు రారో దేవుని పెండ్లికిని
చ. 2:
కందర్పజనకునికిఁ గమలాదేవికిఁ బెండ్లి
పందిలిలోపలఁ దలఁబ్రాలు నేఁడు
గందమూ విడెమిచ్చేరు కలువడాలు గట్టిరి
అందుక మునులు రారో హరి పెండ్లికిని
చ. 3:
అదె శ్రీవేంకటపతి కలమేలుమంగకును
మొదలి తిరుణాళ్లకు మొక్కేము నేఁడు
యెదుట నేఁగేరు వీరె యిచ్చేరు వరములివె
కదలి రారో పరుష ఘనుల పెండ్లికిని
రేకు: 0234-04 బౌళి సం: 03-195 దశావతారములు
పల్లవి:
ఇందుకే కాలమందే యీతని శరణంటిమి
ముందుముందే దయఁజూచి మొగిఁ గాచుఁగాక
చ. 1:
పుడమి గుంగిన నెత్తె పురుషోత్తముఁ డితఁడు
యెడసి కొండ గుంగితే నెత్తె నితడు
అడరి సంసారవార్ధి నడగిన దాసులను
యిడుముల బొందకుండా యెత్తి కాచుఁగాక
చ. 2:
పట్టి ప్రహ్లాదు బాధలు పాపిన దేవుఁ డితఁడు
రెట్టిగా వేదము లుద్ధరించె నితఁడు
వట్టి దుష్టులలో సహవాసమైతే దాసులను
దిట్టయై వెళ్లఁదీసి తా దిక్కై కాచుఁగాక
చ. 3:
లంకలో సీతఁ దెచ్చిన లావరి తానే యితఁడు
మంకు అహల్యశాపము మాన్పె నితఁడు
అంకెల శ్రీవేంకటేశుఁ డతిభీతిఁ బాపి మమ్ము
గొంకక తన దాసులఁ గూడి కాచుఁగాక
రేకు: 0234-05 దేసాళం సం: 03-196 అధ్యాత్మ
పల్లవి:
ఓడవిడిచి వదర వూరకేల పట్టేవు
గోడ గడుగ నడుసే కురిసీనో మనసా
చ. 1:
చిత్తము లోపలనున్న చింతామణి యీహరి
యిత్తలఁ గోరినవెల్లా నియ్యఁగాను
తత్తరించి తలఁచక దవ్వువోయి పరులకు
దెత్తివై యేల నోళ్లు దెరిచేవో మనసా
చ. 2:
కన్ను లెదుటనే హరి కల్పవృక్షమై యుండి
మన్నించి లోకమెరఁగ మనుపఁగాను
యెన్ని వలసిన మరి యీతనినే యడుగక
కన్నవారి నేలడుగఁ గటకటా మనసా
చ. 3:
శ్రీవేంకటేశుఁడే మనచేతి పరుసమై యుండి
తావున నిహపరాలు తానియ్యఁగాను
భావించి మొక్కక వేరే బద్దులైన జీవులను
దావతిపడుచు నేల తగిలేవో మనసా
రేకు: 0234-06 లలిత సం: 03-197 అధ్యాత్మ
పల్లవి:
మంగళసూత్ర మొక్కటే మగనాలికిఁ గట్టేది
అంగవించే మీఁదిపన్నులన్నియు విభునివే
చ. 1:
తలఁపు లోపల నిన్నుఁ దలఁచినానుఁ గలవు
తలఁచకున్నా నంతరాత్మవై కలవు
పలుపూజ లిఁకనేల భక్తిసేయనేల నీవు
గలవని నమ్మేదొక్కటే బుద్ధిఁ గాకా
చ. 2:
మొక్కినా రక్షింతువు మొక్కకున్నా జగములో
యిక్కువతో రక్షింతువు యెపుడు నీవు
పెక్కు విన్నపాలేల పిలిచి యలయనేల
తక్కక నమ్మేటిది నీదాస్య మొక్కటే
చ. 3:
కడు సుజ్ఞానినైనా నీగర్భవాసమే వునికి
వెడ నజ్ఞానినైనాను విడిదక్కడే
బడినే శ్రీవేంకటేశ పలునా వుద్యోగాలేల
నిడివి నిన్ను నుతించే నేమమే నాది