తాళ్ళపాక పదసాహిత్యం/నాలుగవ సంపుటం/రేకు 393

వికీసోర్స్ నుండి


రేకు: 9019-01 శ్రీరాగం సం: 04-538 వేంకటగానం

పల్లవి:

కప్పురమునకుఁ గప్పురమై
చిప్పిలుఁదావి మించె నితఁడు

చ. 1:

బంగారమునకు బంగారమై
శృంగార మమరె శ్రీ హరికి
అంగమయిన మొల పీతాంబరంబున
కొంగు బంగారై కూడె నితఁడు

చ. 2:

తట్టు పుణుఁగునకుఁ దట్టు పుణుఁగయి
ఘట్టిమేన మించెఁగా యితఁడు
నెట్టన నొసల నిండిన కస్తురి
బొట్టు చెమటతోఁ బొలెనికతఁడు

చ. 3:

పన్నీట పాదాన పన్నీరే తానయి
యిన్నిట శ్రీ వేంకటేశుఁడిదే
ఉన్నతి జలధి నుదయమున
కన్నియ కౌఁగిట ఘనుఁడితఁడు


రేకు: 9౦2౦-౦1 లలిత (అవతారాలు ) సం: 04-539 దశావతారములు

పల్లవి:

అరుదైన భవదూరుఁడగు నీతఁడు
అరిది భవములందునతఁడు వో యితఁడు

చ. 1:

కొడుకుటెక్కెమురూపు కోరి కైకొని పెద్ద
కొడుకు కొరకుఁగా గోరపడి
కొడుకువైరి భక్తిఁ గూడిన యాతని
నడవిలోఁ జంపిన యతఁడు వో యితఁడు

చ. 2:

ఆలి తమ్ముని రాక కలరి మెచ్చెడిచోట
ఆలుఁ దానును నుండి యందులోన
ఆలిచంటికింద నడ్డమువడుకున్న
ఆలవాలమువంటి అతఁడు వో యితఁడు

చ. 3:

సవతి తమ్ముఁడు గోవుఁ జంపఁ బట్టుక పోయి
సవతి తమ్మునియింట సడిఁబెట్టఁగా
సవతులేనిపంటఁ జప్పరించివేసి
అవల యివల సేసి నతఁడు వో యితఁడు

చ. 4:

తొడ జనించిన యింతి దొరకొనాపద సేయ
దొలఁగి తోలాడెడి దొడ్డవాని
తొడమీఁద నిడి వానికడుపులో తొడవులే
యడియాలమగు మేని యతఁడు వో యితఁడు

చ. 5:

పదము దానొసఁగుచుఁ బదమడుగగఁ బోయి
పదము వదము మౌవఁ బరగఁ జేసి
పదముననె దివ్యపదమిచ్చి మనుమని
నదిమి కాచినయట్టి అతఁడు వో యితఁడు

చ. 6:

అత్తకొడుకుపేరి యాతనిఁ దనకూర్మి
యత్తయింటిలోన నధికుఁ జేసి
మత్తిల్లు తనతోడ మలసిన యాతని
నత్తలిత్తల సేసినతఁడు వో యితఁడు

చ. 7:

పాముతోడుతఁ బోరి పంతముగొనువాని
పాముకుఁ బ్రాణమై పరగువాని
ప్రేమపుఁ దనయుని బిరుదుగా నేలిన
ఆమాటనిజముల అతఁడు వో యితఁడు

చ. 8:

ఎత్తుక వురవడినేఁగెడి దనుజుని
యెత్తుకలుగు మద మిగుర మోఁది
మత్తిల్లు చదువుల మౌనిఁ జం........
అత్తలేని యల్లుఁడతఁడు వో యితఁడు



చ. 9:

బిగిసి మేఁకమెడ పిసికెడి మాటలు
పగలుగాఁగ రేయివగలు సేసి
జగములోన నెల్ల జాటుచుఁ బెద్దల
అగడుసేయఁ బుట్టినతఁడు వో యితఁడు

చ. 10:

మెట్టనిచోట్ల మెట్టుచుఁ బరువులు
పెట్టెడిరాయ...............
కట్టెడికాలము కడపట నదయుల(?)
నట్టలాడించిన అతఁడు వోయితఁడు

చ. 11:

తలఁకకిన్నియుఁ జేసి తనుఁగాని యాతని
వలెనె నేఁడు వచ్చి వసుధలోన
వెలుఁగొంది వేంకటవిభుఁడై వెలసిన
యలవిగాని విభుఁడతఁడు వో యితఁడు


రేకు: 9022-01 శ్రీరాగం సం: 04-540 విష్ణు కీర్తనం

పల్లవి:

చండ ప్రచండాది జయ విజయులన్‌
అండఁ బూజించి హరి కటుగదా పూజ

చ. 1:

కూర్మ భూమ్యాదులను గోరికఁ బ్రతిష్ఠించి
ధర్మముఖ్యంబుల నధర్మాదులన్‌
కర్మగతిఁ జామర గ్రాహిణులఁ బూజించి
మర్మంబుగా హరికి మరికదా పూజ

చ. 2:

గరుడ సేనేశులను ఘనుని శేషుని మరియు
వరమతులఁ బాదసంహినులను
కరమొప్ప శంఖచక్రగదాసి శార్జఞ ముల
అరసి పూజించి హరికిన పుడుగా పూజ

చ. 3:

నవకిరీటమును గుండలహార కౌస్తుభము
లవిరళపుఁ బీతాంబరాదులలర
వివిధగతిఁ బూజించి వేంకటేశ్వరు పూజ
యివదఁ దళిగలు పెట్టుఁడిదిగదా పూజ


రేకు: 9౦22-02 ధన్నాసి సం: 04-541 వైరాగ్య చింత

పల్లవి:

కాయముల కాణాచి కాఁపులము
చాయల మా సుఖము జయమేఁటిదయ్యా

చ. 1:

పంచ మహా పాతకాల బైరు విత్తి దేహాల
కంచపుఁ గొలుచులుగా గాదెలఁబోసి
చంచలాలు జవ్వనాలు చవులైన కూరలుగా
నించి భుజియించే మానిజమేఁటిదయ్యా

చ. 2;

ఉడివోని లంపటాన నూళ్ళుఁ బల్లెలు నెక్కి
యిడుమల మమతల నిండ్లు గట్టి
గొడవలానానసల కూరిమి సంపదల
పొడవైన మామతి పొందేఁటిదయ్యా

చ. 3:

పనిలేని మమతల్ల పాపములు బందాలు
గొనకొని ధనములు గూడపెట్టి
కని నేఁడు తిరు వేంకటపతి కృపతోడ
తనియని మాతోడి తగువేఁటిదయ్యా


రేకు: 9022-03 లలిత సం: 04-542 విష్ణు కీర్తనం

పల్లవి:

ఇటువలెనె పో యింకా మాకు
వటపత్రశాయి మమ్ము వదలీనా

చ. 1:

యన్నఁడు దెల్లవారెనో యాడఁ బొద్దు పొడచెనో
యన్నట్లనుండితి మహర్నిశము
యన్నిటాఁ గడమలేక యెక్కడ నెదురులేక
పన్నగ శయనుని కృపనేకాదా

చ. 2:

ఏడ వోవువ్యాధులెటు వచ్చి నిలిచెనో
కూడిన యాలరులెల్ల కొండలవలె
నీడలే నిలువులెల్ల నెలవులై యున్నచోట
యీడులేనివివి హరి యీవులేకావా

చ. 3:

ఎవ్వరిచేత దాఁచితిమెచ్చట నిధానములు
ఇవ్వలా మాతలచిన యిన్నియు నబ్బె
రవ్వగు వెంకటగిరిరాయఁడు మాతలఁపులో
పువ్వక కాచి పండిన భోగమేకాదా