| మ. |
అనినం బెల్చన నవ్వి యమ్మునులతో నాతండు న న్నొక్కరుం
డనుశాసింపఁ బ్రభుండె ధర్మమున కధ్యక్షుండ నే నొల్లకుం
డిన సర్వోర్వియుఁ ద్రొక్కి తోయములలో డిందింతు [1]మిన్నైన వ్ర
త్తు నశేషాండ[2]పుటంబు గాల్తు వల దీదుర్వాక్యముల్ మాదెసన్.
| 107
|
| వ. |
మీ రేమియు నెఱుంగ రూరక పొం డనుటయు వారు మఱియును బెక్కుతెఱం
గులం [3]బలుకం దొడంగి తా రెంత దెలిపిన నాదుర్వినీతుండు తనదుర్వినయంబు
చూపం గడంగినం గినిసి నిజతేజోబలంబున నాబలశాలిం [4]బట్టి మిడుకమిడుకం
ద్రొక్కి మంత్రయుక్త[5]కుశంబుల నతని యెడమతొడ [6]వ్రచ్చిన నందు.
| 108
|
| క. |
కాలినకొఱవ తెఱుంగునఁ, [7]గాళిమమగు కుఱుచమేను గలపురుషుఁ డొకం
డాలోకనదుస్సహుఁడై , యాలో జనియించి [8]భీతి వడుఁకుచు నెదురన్.
| 109
|
| వ. |
కృతాంజలి యై నిలిచినం జూచి మునులు నిషీద యని పలికి నిషేధించి. రతండు
కల్మషసంభవుండు నిషాదుం డనం బరఁగె. వింధ్యప్రముఖసంచారు లగుపాప
కారులు కిరాతకైవర్తాదు లెల్లఁ దత్సంతానజాతు లై. రమ్మహాద్విజులు మఱియును.
| 110
|
వేనశరీరమథనంబునఁ బృథుఁ డుద్భవించినప్రకారము
| క. |
[9]వెర వొప్పఁగ వేనజనే, శ్వరుదక్షిణకరతలంబు సంరంభముతో
దరువంగ నరణిమథన, స్ఫురితుం డగు జాతవేదుపోలిక యమరన్.
| 111
|
| ఉ. |
ఆజగవాఖ్యమై పరఁగునాద్యశరాసనమున్ సముల్లస
త్తేజము దీప్తబాణములు దివ్యకనత్కవచంబుఁ దాల్చి యు
ద్వేజితశత్రుఁ డప్రతిమదీర్ఘతనుండు జనించె రాజవి
ద్యాజితలోకుఁ డైన పృథుఁ డమును లమ్మును లద్భుతవార్ధిఁ దేలఁగన్.
| 112
|
| క. |
ఆతండు ప్రభవింప మహా, భూతము లన్నియును బ్రీతిఁ బొదలుచు సేవా
కౌతూహలమున నచటికి, నేతెంచె నుదాత్తమూర్తు లెంతయు వెలయన్.
| 113
|
| మ. |
అభిషేకార్థముగా నిజోదకము లింపారంగఁ గొంచున్ సరి
త్ప్రభుఁ డాపూర్ణసరిత్సరస్సహితుడై ప్రాదుర్భవించెన్ సరో
జభవుం డింద్రుఁడు లోనుగాఁ గలమరుత్సంఘంబుతో నేఁగుదెం
చె భువిన్ బేర్కలసంయమీంద్రతతి వచ్చెం బేర్చుమోదంబునన్.
| 114
|
| ఆ. |
అట్లు జాతుఁ డైన యాసుపుత్రుండు పు, న్నామనరకమోక్షణం బొనర్ప
వేనుఁ డపుడ పుణ్యవృత్తి సంసేవ్యలో, కముల కరిగె సురలు గారవింప.
| 115
|
- ↑ మిమ్ముం దహింతు; మిమ్మందఱిన్, దునియం ద్రుంతు నశేషమున్ వలవ దీదుర్వాదముల్ మాదెసన్.
- ↑ ముదాల్తు నింక
- ↑ బెలుపం
- ↑ బెట్టుకట్టి
- ↑ కుశస్థలంబుల
- ↑ దర్చిన నందు
- ↑ గాలంబగుగుఱుచమేను గల
- ↑ చుండనడఁగుచు.
- ↑ కర మొప్పఁగ
