ఉత్తరభాగము - ఆ. 10.
527
ర్వ్యూహంబున్ మణిబద్ధకుట్టిమము నై యొప్పారు యానంబునన్
మాహాత్మ్యం బెసఁగన్ జరించు సుఖియై మానాతిగాబ్దావలుల్.308
క. పదియగువరుస వినిన య, భ్యుదయఫలంబునకుఁ గొలఁది యూహించి నిజం
బిది యన నేరఁడు బ్రహ్మయు, సదభిమతా యతఁడు ధన్యజన్ముఁడు పేర్మిన్. 309
క. ఇచ్చటఁ గలమే లెల్ల ను, నిచ్చ వలసినట్లు పొంది యెంతయు సుఖియై
యచ్చటికిఁ బోయి దివిజులు, నెచ్చెలు లై యనుసరింప నిత్యప్రీతిన్.310
సీ. కామగమంబును గామితవస్తుసంభరితంబు తేజోవిభాసితంబు
నగువిమానంబున హారకేయూరచూడారత్నకటకకుండలనిబద్ధ
రత్ననూత్నద్యుతిరంభితమూర్తియై యుదయార్కుఁడునుఁబోలె నుల్లసిల్లి
యనిమిషకాంతాకరాధూతచామరపవమాననర్తిత భ్రమరకుండు
తే. నిర్మలాతపత్రదుకూలవర్మలోల, చంచలోష్ణీషవిస్ఫురితాంచలుండు
నగుచు బహుకోటివర్షంబు లఖిలనాక, లోకముల సంచరించు నిశ్శోకుఁ డగుచు.311
చ. క్రమమున నింద్రలోక మటఁ గంజవనప్రియలోక మావలం
గమలజలోక మప్రమితకామితరుద్రసదాశివాఖ్యలో
కముల సమగ్రపూజనసుఖంబులతోఁ జరియించి వెండి ని
త్యము నమృతంబు నౌపరమధామము నొందు నతండు ధన్యుండై .312
సీ. విను మబ్జసంభవవిష్ణురుద్రులు మొదలైన దేవతలు విద్యాధరాది
దేవయోనులు మునిద్విజరాజవంశముఖ్యులు గిరిసాగరక్షోణినభము
లర్కేందుతారాగ్రహంబు లింకిట నెన్న నేల చరాచరజాలమెల్ల
భారతంబున ఋషిప్రభులచే వర్ణితం బైనది గావున నఖిలమునను
తే. నాత్మగుణకీర్తనంబున నఖిలపాత, కములు సత్యంబు తొలఁగించుఁ గర్త కధిప
భారతాధ్యయనమువోలెఁ బాపములకు, బరమనిష్కృతి గలదె యెప్పాటనొండు.313
క. పరువడి పర్వసమాప్తుల, నరవర పుణ్యాహవాచనపురస్సరభూ
సురభోజనపూజనవిధు, లిరవుగ నొనరింపవలయు నెంతయుఁ బ్రీతిన్.314
సీ. ఆదిపర్వము విని యంచితమూలఫలాజ్యమధుప్రాయ మైన పాయ
సమున బ్రాహణతుష్టి సలుపుట ధర్మంబు విను సభాపర్వంబు విని హవిష్య
మిడునది యారణ్య మింపార విని తనిపండ్లును మేలిదుంపలును శీత
జలకుంభములు గలసర్వకామసమృద్ధి గలిగించునన్న మిం పొలయ నొసఁగఁ
తే. దగు విరాటపర్వము విని తవ్విధంబు, చేసి మఱియు విశ్లేషించి చిత్రనూత్న
వివిధరమ్యాంబరంబులు వేడ్క నిచ్చు, టర్హ మమృతాంశువంశమహాబ్ధిచంద్ర.315
క. నవగంధమాల్యపూర్వక, వివిధాన్నము లధికతృప్తి వెలయ సమర్పిం
పవలయు వినయముతో వి, ప్రవరుల కుద్యోగపర్వపర్యాప్తియెడన్.316
క. సరసమును సుగంధియు నగు, పరమామృతతుల్యబహుళపానములన్ భూ
