ఉత్తరభాగము - ఆ. 7.
413
రమణీ యేను దలంతు నిన్నుఁ బ్రియ మార న్నీవు నున్నట్టిభా
వమ పాటించి భజంచినం గలుగు దైవస్ఫూర్తి నాకోర్కెకిన్.124
క. నిక్కము సెప్పెద నాదెస, నక్కటికము నీకు లేనియట్టిద యేనిన్
దిక్కొరు లెవ్వరు ప్రాణము, లిక్కాయముతోడఁ బాయు నింతియ పిదపన్.125
వ. అనినఁ జిత్రరేఖ పరిత్రాసతరళ యగుచు నత్తరళనయన కేలు కేలం బట్టి.126
క. ఎడ యిమ్ము నా కొకించుక, దడవెద నాబుద్ధియంద త్రైలోక్యమునన్
బొడవైనవి యెల్లను గని, తడయక నీ ప్రియుని నెవ్విధంబునఁ దెత్తున్.127
మ. కరుణాలోచనమూ ర్తి సర్వజగదేకస్వామికిన్ జీవితే
శ్వరి శైలేశ్వరకన్య నీదెసఁ గటాక్షం బొందఁగాఁ జేర్చుటం
దరుణీ యెంతయు ధన్య వీవు దయితుం దచ్చోదితున్ లోకసుం
దరు విశ్వాధికుఁ బొంది తెట్లు తుదియేదం గాంచు నీకోరికల్.128
వ. అని యయ్యువిద నూరార్చి సఖీజనంబులం దదీయరక్షణార్థంబు నియోగించి
యోగవిద్యావిదిత యైన యమ్మహానుభావ యేకాంతంబున నుండి.129
సీ. అధికవిస్తీర్ణమై యమరునాలేఖ్యపటంబున వలయువర్ణంబు లెల్ల
నొడగూర్చి తూలిక యొప్పఁ గైకొని పదునాలుగుజగముల నోలి నెవ్వ
రెవ్వరు ముఖ్యులై యెందుఁ బ్రఖ్యాతిఁ బొందుదు రట్టిపురుషులఁ జదు రెలర్ప
నాకారములుఁ జాయ లంబారాభరణాదు లొప్పులు నిలుకడ లొకఁడు దప్ప
తే. కుండ సప్తరాత్రంబున నొనర వ్రాసి, తెచ్చి నెచ్చెలిముందట విచ్చి చూపి
యచ్చెరువునొందు నముగ్ధ కవ్విధంబు, వేఱువేఱ యిట్లని చెప్పె విస్తరించి.130
ఉ. ఈయఖిలాండసృష్టి నొడలెత్తినధన్యుల నెల్ల నేను నీ
కై యిదె యస్మదద్భుతకళాతిశయంబున నాహరించి బా
లా యిటు చిత్రవిన్యసనలక్ష్యులఁ జేసితి నిందు నీప్రియున్
శ్రీయుతు నొప్పుగాఁ దడవి చెప్పుము నిక్క మెఱింగి క్రమ్మఱన్.131
చిత్రరేఖ దేవదానవప్రముఖులనెల్లఁ జిత్రపటంబున లిఖించి తెచ్చి యుషకుం జూపుట
మ. విను మాద్యం బగుతేజ మొక్కటియ యీవిశ్వంబుఁ బుట్టింపఁ బెం
ప నడంపంగఁ ద్రిమూర్తులై నెలసె సౌభవ్యాత్మకుల్ వీరె లో
కనుతుల్ బ్రహ్మయు విష్ణుఁడున్ శివుఁడు నాఁగా వాగ్రమాహైమవ
త్యనురాగావహు లెల్లవారలకుఁ దా రారాధ్యు లబ్జాననా.152
సీ. పొడవెల్లఁ బసిఁడియై పొలుపారుమాణిక్యతటములు గలకొండ తమకు నెలవు
ముదిమియుఁ దెవులును గదురకుండఁగఁ బాలతరిఁ గన్నవస్తువు తమకుఁ గూడు
పొలిపోనిపంట యెప్పుడుఁ గలతరువుల నలరుతోఁటలు దమయాటపట్లు
యుగకోటి యెఱిఁగినయువతు లయ్యై వేడ్కఁ గొఱలుభామలు దమకొలువువారు
తే. వీరు వేల్పులు ముద్దియ వేయుఁగన్ను, లమర నూఱంచు లెసఁగుఘోరాయుధంబు
