పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/405

398

శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము

⁠

విని మది భీతినొంది నృపవీరుఁడు చారుల నంపె నత్తఱిన్.

⁠ 317

ఉ.⁠

చారులు వోయి విప్రుసతి సంతతితో నశియించి యుండుటన్ వారక చూచి వచ్చి నృపవర్యుని కంతయుఁ జెప్పఁగాను దా నారట మొంది దుఃఖ మపు డాత్మను నుంచి సధైర్యచిత్తుఁడై యూరక యుండి విప్రుఁ గని యుల్లసముం దగఁ బల్కె నిమ్మెయిన్.

⁠ 318

సీ.⁠

విను బ్రాహణోత్తమ వేంకటేశుని దర్శ         నార్థమై మాయింటియాఁడువారు సనఁగాఁ బతివ్రత యన నొప్పు మీభార్య         వారితో శ్రీ శ్రీనివాసుఁ జూడఁ బోయిన దిఁక వచ్చు భోజనకృత్యంబు         సేయించుచుండుము చిత్తమలర నని చెప్పి సామగ్రి నంపించి యచ్చటఁ         బగ లంతయుం బుచ్చి పరిఢవిల్ల

⁠

తే.⁠

రాత్రి కాఁగనె బిలము మార్గంబునందుఁ బోయి శ్రీవేంకటేశుని పుణ్యచరణ యుగళముల బాష్పధారలు నొల్క నిల్చి యుండుటం జేసి హరి యనె నుర్విపతికి.

⁠ 319

సీ.⁠

రాజేంద్ర నీ వింతరాత్రికాలమున నొ         క్కడ విందు వచ్చిన కార్య మేమి చెప్పు మేర్పడ నన శ్రీనివాసుని కిట్టు         లనియె నృపాలకుం డంబుజాక్ష

⁠