పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/404

పంచమాశ్వాసము

397

⁠

నిరువురకు నన్న మిప్పించి యీస్థలమున నీవు పాలించుచుండుమో భూవరేణ్య.

⁠ 312

మ.⁠

అని యావిప్రుఁడు వల్కఁగా నృపుఁడు నీ వారీతి నిందుంచి పొ మ్మనఁగాఁ గూర్ముఁడు నమ్మి యాత్ర జనె నం దావిప్రుభార్యన్ సుతున్ మనుజేంద్రుం డొకమూలగేహమున నేమం బొప్పఁగా నుంచి తె ప్పున మాసా లొగి నాఱునం దునిచె సంపూర్ణ ప్రియం బారఁగన్.

⁠ 313

ఆ.⁠

బహువిశాలమైన భవనంబులో నంత విప్రుభార్య యుండె విధివశమున వీధితల్పు చిలుకు వేసి యం దెవ్వఁడో యుఱికె దాని విప్రునువిద చూచి.

⁠ 314

ఉ.⁠

వాకిలి తీయుఁ డం చవలినారిని బిల్చిన వారివీనులన్ సోకకయుండె నప్పలుకుఁ జోద్యము నొందుచు విప్రుభార్య నే నేకరణిం దరింతు హృదయేశ్వరుఁ డిచ్చట నుంచె నంచు దా శోకము నొందుచున్ దిశలు చూచుచు నచ్చట నుండె నయ్యెడన్.

⁠ 315

ఆ.⁠

ఆఱునెలలబత్తె మైపోయె నటుమీఁదఁ గూడు లేక మిగులఁ గుంది కుంది బెండువడి కృశించి బిడ్డ లిద్దఱు తాను బ్రాణములును విడిచి పడిరి ధరను.

⁠ 316

చ.⁠

ఘనుఁ డగు తొండవానుఁ డిటు కర్మవశంబున విప్రుకాంత నం దొనరఁగ నుంచుట న్మఱచి యుండఁగఁ గాశికిఁ బోయి బ్రాహ్మణుం డును దను జేరి పుత్త్రి సుతుఁడు న్సతి యేడ నటంచుఁ బల్కఁగా

⁠