పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/290

చతుర్థాశ్వాసము

283

⁠

దేహమందున్న బలుఱాలదెబ్బ లుబ్బి యుండుటం జూచి భీతిల్లి యూరకుండి.

⁠ 299

వ.⁠

ఎట్టకేలకు నవ్వకుళమాలిక హరి కిట్లనియె.

⁠ 300

సీ.⁠

ఓతండ్రి నీమేన నుష్ణపుస్వేదంబు         పొంగుచు నీరీతిఁ బుట్టు టేమి మృదుశరీరమునందు మెండుగ ఱాలదె         బ్బలు దాఁకియున్న దీపాప మేమి ధీరుండ వయ్యును దీనదశను బొంది         నీ విట్లు కన్నీరు నించు టేమి కల్గినరీతి నిక్కముగఁ దెల్పుమటన్న         మాటాడ విపు డింతమౌన మేమి

⁠

తే.⁠

యనుచుఁ గప్పినవస్త్రంబు నవలఁ దీసి యొప్పుగా లేవనెత్తి గూర్చుండఁజేసి వేగ గదుములు తాఁ ద్రోమి వేఱవస్త్ర మొకటి పైఁగప్పి చందనం బొడలనలఁది.

⁠ 301

క.⁠

చల్లనిజలములఁ గన్నులు మెల్లఁగఁ దా నివిరి నినిరి మేల్కొల్పుచు మే ల్మొల్లలు గ్రుచ్చినమృదుతర పల్లవముల విసరి విసరి బడలికఁ దీర్చెన్.

⁠ 302

క.⁠

హరి కిటు బడలిక దీరిన సరవిగ వళుళాఖ్య యింతి సదయహృదయ యై పరమాన్నము భుజియింపుము వరసుత యని పిలువ శిరము వంచినవాఁడై.

⁠ 303