48
శ్రీరంగమాహాత్మ్యము
సీ. కదలునే పూరికులదరి తేనెలు చింద తనయిచ్చఁ బవనకందళచయంబు
మొదలువచ్చునే మంచు గదియించి కల్వలు మొగుడింప జక్కవ బగరకైన
కాయునే పేరెండ కామినీవనముల్ చమరింప వేసవి కుముదవైరి
కురియునే సస్యవిస్ఫురణకై తగినట్టి వానమాత్రమె కాక వారిదములు
మినుకవత్తువె ప్రజ లుర్విమీఁద నిచటి, కిమ్మనఁగవచ్చునే యమకింకరులకు
నెపుడు మదనుగ్రహము లేక యిహపరైక, మంగళప్రదమైన శ్రీరంగమందు.
క. ఆదేవుని సేవకు బ్ర, హ్మాదులు మాయాజ్ఞ మీఱి యడుగిడగలరే
వేదాంతవేద్యుఁ గని మధు, సూధనుఁ డిల భక్తులకును సులభుం డయ్యెన్.
క. అరయ కల్పాంతంబులు, శ్రీరంగము కట్ట కబ్ధిజీవనములలో
నారూఢి సర్వశక్తుల, తో రంగస్వామి కెపుడు తోడైయుండున్.
క. అందున్నవారు కాలుని, సందడికిం బోరు వీరు చనియెడిమార్గం
బందమయి వేఱె యున్నది, యందిన ఫలమగుచు వైష్ణవావళి కెల్లన్.
మ. ఇతఁడీతీర్థముఁ జూడఁగోరియెకదా యిచ్చోటికిన్ వచ్చి తా
మృతుఁడయ్యెం గడుకల్మషంబులను నేమీ వీడు పోరామియే
కృతపుణ్యుం డీతఁ డెత్తనుండియును రంగేశాధివాసంబు మీ
బ్రతుకుల్ వేడిన తేరిచూడకుడు రాఁ బాటిల్ల దిచ్చోటికిన్.
క. అనివారిఁ దరిమి చోరుని, ననురాగము మీర మేను హస్తమ్ములచే
తనిమిరి యంతట వృషభము, పెనురొంపిని దేరి లేచు వేగిర వారల్.
క. పరిశుద్ధశరీరుండగు, పురుషుని గొనివచ్చి చంద్రపుష్కరిణీ పు
ష్కరములను ముంచి రంగే, శ్వరులను సేవింపఁజేయ సైన్యాధిపుడున్.
గీ. తనదుచిహ్నంబు లిచ్చి యాతని తదీయ, పార్శ్వచరులందు నొకనిగా పదవి నొసఁగి
యునుప నిత్యుఁడు ముక్తుఁడై యుండె నతఁడు, తిరిగిజూచుచు యమునికింకరులు జనిరి.
మ. చని నిట్టూర్పులుతోడ నంతకుని నాస్థానంబులోఁ గూయిడన్
వినియే మే మనిదండపాణియను తద్వృత్తాంత మాద్యంతమున్
తనదూతల్ వినుపించి కాయములు గందన్ మోదుకో గా యముం
డును సత్యాగ్రహవృత్తి కన్నుగొనలందు న్నీరముల్ గారఁగన్.
మ. భృకుటీపాశమహాభుజంగరమణీఫూత్కారమోహామయా
ధికనిశ్వాససమీరుఁడై భయరసస్ఫీతోగ్రదంష్ట్రావళీ
శకనీభూతనిజోష్ఠశోణితతతస్రావప్రభాపుంజభీ
మకటాక్షుండయి కాలుఁ డాగ్రహము దుర్మానం బనూనంబుగన్.